Maandag, 30 juni, een laatste vrije dag. In gedachten zag ik mezelf de laatste dingen doen voor het oude huis. 's Ochtends eerst uitslapen. Aangezien dochter pas om 11.00 uur naar school hoeft. 's Middags naar de stad. Koffie met gebak bij de V&D (want daar hadden we nog bonnen voor). Leuke gordijnstof kopen. De vensterbanken voor de tweede keer aflakken. Gezellig met zijn drie, lekker relaxed thuis in het nieuwe huis. De realiteit. Rond 9 uur hoor ik een vrachtwagen voor ons huis. De leverancier van de kozijnen. Die zou ook komen. Maar later en eerst bellen, omdat ze eerst nog naar Hoogeveen moesten. Dus ik spring uit bed. Schreeuw naar beneden, trek gauw een joggingbroek en een vest aan. Kijk in de spiegel en bedenk dat er niets meer te redden valt. Het is gelukkig dezelfde jongen van de vorige keer. Ik poets voor het fatsoen nog wel even mijn tanden. Hij herstelt alle zaken die ik doorgegeven had. Dochter vertrekt ondertussen met een vriendinnetje naar school. Ik rij...