Vorige week vrijdag hadden manlief en ik een goed gesprek. Over wonen en onze wensen daarin. Vrijstaand is en blijft de wens. Met rust, ruimte, weinig tot geen kluswerk, lekkere tuin en toch redelijk in de buurt van de 'bewoonde' wereld. Alleen in combi met ons 'huisbudget' niet echt heel realistisch.
Dus bedachten we hoe het zou zijn als we zouden kiezen voor de tussenoplossing. Wel een ruim huis, lekkere tuin, school en andere activiteiten op fietsafstand voor onze dochter. Trein en bus in de buurt voor haar vervolgonderwijs vanaf volgend jaar september. Een betaalbare woning, zodat we nu niet echt veel extra kosten zouden hebben.
Toen 'deed ik nog één rondje Funda'. Ik vond werkelijk een supergaaf hoekhuis. 3 slaapkamers, zolder, nette badkamer, uitbouw bij de kamer aan, een tuin zoals we graag willen en een leuke keuken. Zo aan de foto's te zien keurig onderhouden. Op wat schilder- en behangwerk na aan de binnenkant qua kleur, helemaal 'ons ding'. Net die vrijdag op de site gezet! Vraagprijs 125.000 euro.
Dus direct een brochure aangevraagd en natuurlijk een bezichtiging.
In het weekend ook mijn ouders de woning laten zien en mijn kritische vader (want hij heeft heel veel bouw- en kluservaring) was enthousiast. Mijn moeder wilde er zelf wel wonen.
Wat duurde het lang tot maandagmorgen, voor we contact op konden nemen met de makelaar. Bezichtiging kon alleen vrijdagmiddag. Vakantieplannen omgegooid, want we zouden donderdag vertrekken.
En toen dacht ik, laat ik even informeren hoe het zit als we meer willen (of moeten) bieden dan de vraagprijs. Gemaild en gebeld met een financieel adviseur. (We waren al bij een andere adviseur geweest, een paar maanden geleden en daar wist ik wat we kunnen lenen op mijn salaris). Uitgelegd, dat ik een nieuwe fulltime baan heb, met een contract voor bepaalde tijd. Dat manlief helaas nog geen werk heeft. Geen BKR noteringen. Geen overige financiële verplichtingen. Alle stukken gescand en gemaild.....
Helaas.... ik kreeg een telefoontje van de financieel adviseur. We vallen tussen 'wal en schip'. Doordat mijn werkgever geen intentie verklaring afgeeft voor een verlenging van mijn contract na 1 maart 2015, is een contract voor bepaalde tijd niet voldoende. Afgaande op mijn parttime arbeidsverleden, is het bedrag wat daarop gebaseerd wordt niet voldoende voor een hypotheek. Het arbeidsverleden van manlief mag niet meegerekend worden, omdat hij nu niet werkt.
Oplossing, bijvoorbeeld een 0 uren contract via een uitzendbureau. Dan wordt hij aangemerkt als flexwerker en tellen zijn afgelopen drie jaren wel mee. Of nog beter, 'gewoon' weer een baan. Met tenminste een jaarcontract en een werkgeversverklaring.
De financieel adviseur gaf aan dat ik echt nu voldoende verdien om een hypotheek in mijn 'eentje' aan te vragen. Dat dit ook echt een superhuis voor een lage prijs is. En dat hij het jammer vindt dat er op korte termijn niet iets anders te regelen valt. (Hij gaat vandaag op vakantie).
Hoe dan ook, dat zijn geen oplossingen die binnen nu en vrijdagmiddag te realiseren zijn. Dus het mooie huis gaat (waarschijnlijk) aan onze neus voorbij. Ik heb de afspraak maar afgezegd bij de makelaar. Gaan we morgen op vakantie.
En wij....wij zijn boos, verdrietig en voelen ons een beetje machteloos. We hebben zo ons best gedaan de afgelopen jaren. Maargoed... Er zal wel een reden zijn bedenk ik dan maar. Uiteraard wel met tranen in mijn ogen :(
Dus bedachten we hoe het zou zijn als we zouden kiezen voor de tussenoplossing. Wel een ruim huis, lekkere tuin, school en andere activiteiten op fietsafstand voor onze dochter. Trein en bus in de buurt voor haar vervolgonderwijs vanaf volgend jaar september. Een betaalbare woning, zodat we nu niet echt veel extra kosten zouden hebben.
Toen 'deed ik nog één rondje Funda'. Ik vond werkelijk een supergaaf hoekhuis. 3 slaapkamers, zolder, nette badkamer, uitbouw bij de kamer aan, een tuin zoals we graag willen en een leuke keuken. Zo aan de foto's te zien keurig onderhouden. Op wat schilder- en behangwerk na aan de binnenkant qua kleur, helemaal 'ons ding'. Net die vrijdag op de site gezet! Vraagprijs 125.000 euro.
Dus direct een brochure aangevraagd en natuurlijk een bezichtiging.
In het weekend ook mijn ouders de woning laten zien en mijn kritische vader (want hij heeft heel veel bouw- en kluservaring) was enthousiast. Mijn moeder wilde er zelf wel wonen.
Wat duurde het lang tot maandagmorgen, voor we contact op konden nemen met de makelaar. Bezichtiging kon alleen vrijdagmiddag. Vakantieplannen omgegooid, want we zouden donderdag vertrekken.
En toen dacht ik, laat ik even informeren hoe het zit als we meer willen (of moeten) bieden dan de vraagprijs. Gemaild en gebeld met een financieel adviseur. (We waren al bij een andere adviseur geweest, een paar maanden geleden en daar wist ik wat we kunnen lenen op mijn salaris). Uitgelegd, dat ik een nieuwe fulltime baan heb, met een contract voor bepaalde tijd. Dat manlief helaas nog geen werk heeft. Geen BKR noteringen. Geen overige financiële verplichtingen. Alle stukken gescand en gemaild.....
Helaas.... ik kreeg een telefoontje van de financieel adviseur. We vallen tussen 'wal en schip'. Doordat mijn werkgever geen intentie verklaring afgeeft voor een verlenging van mijn contract na 1 maart 2015, is een contract voor bepaalde tijd niet voldoende. Afgaande op mijn parttime arbeidsverleden, is het bedrag wat daarop gebaseerd wordt niet voldoende voor een hypotheek. Het arbeidsverleden van manlief mag niet meegerekend worden, omdat hij nu niet werkt.
Oplossing, bijvoorbeeld een 0 uren contract via een uitzendbureau. Dan wordt hij aangemerkt als flexwerker en tellen zijn afgelopen drie jaren wel mee. Of nog beter, 'gewoon' weer een baan. Met tenminste een jaarcontract en een werkgeversverklaring.
De financieel adviseur gaf aan dat ik echt nu voldoende verdien om een hypotheek in mijn 'eentje' aan te vragen. Dat dit ook echt een superhuis voor een lage prijs is. En dat hij het jammer vindt dat er op korte termijn niet iets anders te regelen valt. (Hij gaat vandaag op vakantie).
Hoe dan ook, dat zijn geen oplossingen die binnen nu en vrijdagmiddag te realiseren zijn. Dus het mooie huis gaat (waarschijnlijk) aan onze neus voorbij. Ik heb de afspraak maar afgezegd bij de makelaar. Gaan we morgen op vakantie.
En wij....wij zijn boos, verdrietig en voelen ons een beetje machteloos. We hebben zo ons best gedaan de afgelopen jaren. Maargoed... Er zal wel een reden zijn bedenk ik dan maar. Uiteraard wel met tranen in mijn ogen :(
Wat balen voor jullie! Ik had het jullie zo gegund, zeker gezien wat jullie allemaal al hebben gepresteerd!
BeantwoordenVerwijderenIk kan me er helemaal in inleven. Toen vriend nog een baan had en ik weliswaar studeerde maar toch wat eigen geld kon inbrengen was het hypotheekbedrag waarvoor we in aanmerking kwamen ook om te huilen.(Leuk ook, het te lenen bedrag ging precies met mijn spaargeld omhoog, dat je een spaarzaam type bent zegt de bank dus helemaal niets..) Dan werkt er eentje gewoon, de ander heeft geen schulden en wel spaargeld en een redelijk arbeidsperspectief en nog kan je niet voldoende hypotheek krijgen om een klein huisje van te kopen. Het bedrag dat we dan per maand aan een (lineaire, waren wij altijd al voorstander van) hypotheek kwijt waren is niets in vergelijking met de huurprijzen die we wel 'mogen' ophoesten. Dat voelt inderdaad heel krom en heel machteloos. Het is en blijft kwalitatief uitermate teleurstellend allemaal.
BeantwoordenVerwijderenGeniet van de vakantie!
Groetjes Lily
Wat ontzettend jammer dat het niet lukte.
BeantwoordenVerwijderenFijne vakantie.
Groetjes Annelieya
En toevallig niemand anders die je wou helpen lenen? Je ouders bvb.?
BeantwoordenVerwijderenAls mijn ouders dat zouden kunnen hadden ze het vast gedaan...
Verwijderen