Gisteren hadden we echt p r a c h t i g weer. Er lag sneeuw en de zon scheen. Tijd voor een wandeling. Onderweg met de auto hoorden we een vreemd geluid. Aangekomen op de parkeerplaats bij het Kensington Metro park, bleek de auto van mijn schoonzus een lekke achterband te hebben.
Zij reed direct terug naar huis en liet ons achter voor een winterse wandeling.
We zagen herten (wat kijken die lief zeg) en een zwarte eekhoorn. Veel wandelaars en iedereen groette vriendelijk met: ‘Happy New Year’.
Ik had een fijn gesprek met dochter. Over verschillende onderwerpen.
Haar opleiding, wensen voor de toekomst, meningen van anderen, hoe we af toe zelf ook te snel een oordeel vormen en nog veel meer.
In het grote land van overvloedig consumeren voel ik steeds minder de behoefte om veel te kopen. (Echt wat een MEGA verpakkingen van alles in de supermarkt. Hoe zouden Amerikanen dat in de Nederlandse supermarkt ervaren?) In het park zagen we de pracht en praal van de natuur.
Schril contrast met alle winkels.
We maakten mooie foto’s (lang leve de portret functie op mijn mobiel).
Hier in de weerspiegeling van dochter haar zonnebril, sta ik.
Make-up en filterloos :) Blij met gezelschap van man en dochter.
Het fijne aan reizen vind ik dat er tijd is voor reflectie.
Hoe ik mijzelf zie tegen een andere achtergrond.
Met minder spullen om mij heen, dus ook minder afleiding.
Meer tijd voor familie, fijne gesprekken en gewoonweg zijn.
Hoe zie jij jezelf?
Zij reed direct terug naar huis en liet ons achter voor een winterse wandeling.
We zagen herten (wat kijken die lief zeg) en een zwarte eekhoorn. Veel wandelaars en iedereen groette vriendelijk met: ‘Happy New Year’.
Ik had een fijn gesprek met dochter. Over verschillende onderwerpen.
Haar opleiding, wensen voor de toekomst, meningen van anderen, hoe we af toe zelf ook te snel een oordeel vormen en nog veel meer.
In het grote land van overvloedig consumeren voel ik steeds minder de behoefte om veel te kopen. (Echt wat een MEGA verpakkingen van alles in de supermarkt. Hoe zouden Amerikanen dat in de Nederlandse supermarkt ervaren?) In het park zagen we de pracht en praal van de natuur.
Schril contrast met alle winkels.
We maakten mooie foto’s (lang leve de portret functie op mijn mobiel).
Hier in de weerspiegeling van dochter haar zonnebril, sta ik.
Make-up en filterloos :) Blij met gezelschap van man en dochter.
Het fijne aan reizen vind ik dat er tijd is voor reflectie.
Hoe ik mijzelf zie tegen een andere achtergrond.
Met minder spullen om mij heen, dus ook minder afleiding.
Meer tijd voor familie, fijne gesprekken en gewoonweg zijn.
Hoe zie jij jezelf?
Oe...ik hou totaal niet van de sneeuw en kou hoor, maar kan me wel voorstellen hoe mooi het daar moet zijn! Het klinkt iig wel heel erg mooi. En wat fijn hoe jullie begroet werden...Gisteravond liepen wij ons rondje ook nog en waar we "vroeger" ook tegen iedereen die we maar tegen kwamen "de beste wensen he?" zeiden, zeiden we nu niks omdat er gewoon echt niemand op of om keek...Ik denk; verandert de wereld nu zo erg dat dat er niet eens meer af kan? Maar wij zijn ook van die mensen die tegen iedereen Moi zeggen hoor haha.
BeantwoordenVerwijderenHoe ik mezelf zie? Geen idee wat ik daar op moet antwoorden...Als een nuchtere grunningse, dat ben ik wel ja.
Dat is een goede vraag: Hoe zij jij jezelf... Daar moet ik eerst eens over gaan nadenken.
BeantwoordenVerwijderenGoede vraag! Enheel moeilijk om over mezelf te schrijven. Ik zie me zelf als iemand die even niet meer wete hoe ze verer moet met bloggen. Ik wil verder blijven groeien maar er niet (meer) dag en nacht mee bezig zijn ;) Misschien heb jij nog tips ?
BeantwoordenVerwijderenZo ongeveer zoals jullie :-) Lekker dat steeds minder moeten en hoeven en dan nog meer genieten van de kleine dingen. Wij als amateur vogelaars hebben door de interesse over de jaren heen zoveel kennis opgedaan en dan denk je dat je steeds meer exotischere vogels moet zien om voldoening te krijgen en niets is minder waar. Sinds wij interesse in vogels hebben zien en horen we ze altijd en overal en het leuk is dat het genot en de vrolijkheid wat je er van krijgt dat dat nog steeds is bij het zien van de huis tuin en keuken vogels om ons heen. Die vogels die we allang kennen en vaak genoeg zien. Zo'n mens zijn wij ... Ook daar wil ik nog steeds eens over bloggen.
BeantwoordenVerwijderen