Geld, passie en vriendschap

Terwijl M. de ramen lapt (en daarvoor de was deed, taken zijn goed verdeeld vandaag haha) typ ik een blog. We zijn allebei vrij vandaag. Zoals ik in mijn vorige blog schreef, mag M. in 2018 blijven bij zijn huidige werkgever. In plaats van 40 uur per week, wordt het een aanstelling voor 36 uur per week. Helemaal goed, want dan kan hij 1x per 2 weken ook op vrijdag vrij nemen.

Afgelopen maandag had ik een inspirerende workshop sessie. Georganiseerd door Noorderlink. Een overkoepelende organisatie waar ook mijn werkgever bij aan is gesloten. Het ging over het labyrint van je loopbaan. Nu zijn er voor mij (hopelijk) binnenkort een aantal veranderingen op komst. Uiteraard vind ik het leuk om mij zelf ook te verdiepen in de mogelijkheden die er zijn.

Eén van de workshops bestond uit het lopen van een labyrint. Deze workshop werd gegeven door Hans Baars (Link zonder aandelen :) met meer uitleg over het labyrint).
In een zaal lag een kleed van 5 bij 5 meter op de vloer. Daarop was een labyrint geprint. Welke wij op sokken (of blote voeten) mochten lopen. De bedoeling was om het labyrint in te gaan met een loopbaan vraag in gedachten.

Wat aantekeningen onleesbaar gemaakt 

Voor vrijwel de hele groep was het de eerste keer om dit te doen. Ik ging voorop (kenmerkend haantje de voorste gedrag <-zelfreflectie). Onder het motto van A naar B en weer terug, liep ik in een vrij vlot tempo. De afspraak was dat degene op de terugweg van het pad, degene die op de heenweg liep voor zou laten gaan.

Ik wist niet zo goed wat ik moest voelen/ervaren. Op de terugweg bemerkte ik wel de ergernis in mijzelf voor het steeds voor laten gaan van andere mensen. Symbolisch gezien telkens een stap opzij doen voor een ander. Dat heb ik de laatste jaren (onbewust) gedaan. Waarbij ik mijn eigen belang dus telkens (al was het maar kort) op zij zette. Hmmmm.... interessant.

Ik mocht het nog een tweede keer lopen. Met de 'opdracht' om dit keer rustiger te lopen. Nu voelde het anders. Ik zag de grote lijnen, wist waar ik heen wilde en voelde dat het einde, door mij om te draaien, ook te zien was als een nieuw begin. Ik nam het besluit om geen stap meer opzij te doen en mijn eigen pad te volgen. Dat voelde echt heerlijk. En dat allemaal door een getekend labyrint op een vloerkleed. Hoe bijzonder.

Na het lopen 'deelden' we ervaringen. Die waren erg verschillend. Zo kwam de één amper vooruit. Een ander wist direct het antwoord op de vraag en een ander voelde er h e l e m a a l niets bij.

We kregen het ook over het volgen van je passie. Of het mogelijk is je geld te verdienen als je alleen maar de dingen zou doen die je leuk vindt om te doen. Wat mij betreft boeiende vraagstukken die ik nog wel eens als aparte blogpost zou willen beschrijven.

Over geld en vriendschap. Wat mij betreft is vriendschap onbetaalbaar. En zeker niet in geld uit te drukken. Vanavond ga ik op uitnodiging van de vriendin waar ik op 14 december een Vision Board maken 'workshop' geef uit eten. Ze heeft twee andere vriendinnen uitgenodigd. En wij drietjes kennen elkaar nog niet. Altijd spannend, want ook al ben ik de 40 gepasseerd, toch vind ik nieuwe contacten leggen nog altijd wel speciaal.

Hopelijk is mijn vriendin blij met ons gezamenlijk kado. Ik vind het zelf in ieder geval wel heel erg gaaf. Dus mocht ze het niets vinden dan hou ik het graag.

Nou een heel blog relaas zo op de 1e dag van de nieuwe maand.
Onze dochter kreeg gisteren alvast haar Rituals adventskalender en is daar echt superblij mee.

De luxe gouden versie is uitverkocht begreep ik. De groene adventskalender (gesponsorde link van B.ol) is er nog wel. Vandaag extra voordelig zag ik.