Niet voordelig op reis naar Napels

Vaak hoor ik mensen zeggen dat ze van reizen houden. Nou, daar vind ik werkelijk geen r.et aan hoor. Wel ergens anders zijn :) Ik zou graag een teleporteermachine hebben, zoals professor Barabas (zo heette hij toch?) van Suske en Wiske.

Vanwege de nieuwe baan van M. en repetities plus optreden van dochter op Noorderzon, bestond de zomervakantie uit 4,5 week vrij voor mij. Best lekker hoor, maar niet echt ontspannen. Want ik stond echt nog aardig in de 'aan stand'.

Al jaren ben ik groot fan van Italië. Op mijn 19e woonde en werkte ik er ruim negen maanden als au-pair. De liefde voor het land is destijds ontstaan en noooooit meer weggegaan. Man en dochter heb ik enigszins besmet met het 'virus'. Samen waren we al eerder in Turijn en Milaan. Met M. ook nog een weekje romantisch met zijn twee in Rome.

Dit keer was Napels aan de beurt. Via Transavia boekte ik de vliegtickets en via Wimdu een appartement. 

Favoriete koekjes

Onze manier van vakantie vieren, bestaat uit lekker eten en drinken, alle toeristische plekken en drukte zoveel mogelijk vermijden en ons mengen onder de plaatselijke bevolking.

We hadden gekozen voor de wijk Bagnoli in Napels. Een heel ruim appartement. Vlak bij de metro, la Cumana (trein) en op tien minuten lopen van het strand.

We kwamen vorige week zondag rond een uur of vijf aan bij het appartement. De verhuurders stonden al klaar. We kregen wat plaatselijke lekkernijen aangeboden en een gaaf geschilderde koelkastmagneet. Twee flessen water lagen klaar in de koelkast. Ons avontuur kon beginnen.

Heerlijke pizza's voor absurd lage prijzen

Napels staat bekend om zijn pizza's. Bij ons in de wijk zat 'da Michele' waar wij als 'Nederlanders' uiteraard veel te vroeg waren qua etenstijd. (Rond 19.00 uur, maar we hadden echt trek). Drie pizza's, drie drankjes en een salade voor 21,50 euro. Heel wat anders dan de drie cappuccino's op Schiphol voor 13,50 euro (ja echt!)

Het enige gezonde van de hele week :)

De gastheer was voor we gingen eten nog zo vriendelijk om met ons naar de supermarkt te rijden. Water voor de hele week was makkelijker meenemen in de auto. Uiteraard kochten we ook onze favoriete koekjes. (Zie de eerste foto).

La Cumana - de gave graffiti trein

Voor het vervoer kochten we een weekkaart. 16 euro per persoon voor de tram, trein, metro en bus.

De gave graffiti trein stopte echt vlak bij het appartement en bracht ons in een kleine 20 minuten midden in het centrum.

Dat centrum was prachtig hoor, maar wij vonden het helemaal niet leuk daar. Veel te druk, hordes toeristen, enorm veel verkopers van nep merk tassen, zakdoekjes, sokken, aanstekers, selfie sticks en batterij opladers.

Fris zure granita

Dus vonden wij onze 'eigen plekken'. Fijne straten, mooie vergezichten, ontspannen plekken vlak langs zee. Vijf dagen, vierentwintig uur per dag met ons drietjes ging ook redelijk goed. Toen ik op een minder goed moment tegen dochter schreeuwde zei: "Volgende keer gaan wij zonder jou op vakantie", gaf ze aan dat ik dat elk jaar zeg. Hahaha. Gelukkig houden we nog steeds veel van elkaar.

Portret gemaakt door dochter

Reizen vormt één van onze grootste uitgavenposten. Omdat we de tickets en het appartement los van elkaar geboekt en betaald hadden, dacht M. dat het dit keer wel mee zou vallen. Ik zat goed met mijn schatting (helaas :)). Maar ik heb het erg graag voor over. De blijvende nieuwe herinneringen en de lol zijn onbetaalbaar. 

De overgang naar de temperaturen in NL waren even wennen de afgelopen twee dagen. De verwarming is voor het eerst weer aangegaan dit weekend. De voorbereidingen voor de werk- en schoolweek zijn in volle gang. En wij genieten lekker na met de foto's.