Weer met beide voeten op de grond

En zo was het ineens al weer donderdag. Maandag hadden we een voorspoedige reis. Rond 12.00 uur vertrokken we uit Rome. We waren veel te vroeg op het vliegveld. Dat had anders gekund. Alleen vind ik dat altijd lastig inschatten. De dag ervoor zagen we namelijk dat een trein met ruim 45 minuten vertraging richting vliegveld reed.

Rond 18.00 uur hadden we onze koffers van de band. Wat boodschapjes gehaald bij de mega AHtoGO op het vliegveld. Toen met het 'shuttle busje' naar het hotel waar de auto op de parkeerplaats stond. Hapje gegeten bij de McD (wat een domper na het lekkere eten in Italië). Daarna met de auto naar huis. 

Wat valt dat dan altijd tegen. 21.30 uur waren we pas thuis. Wel in een heeeeeerlijk opgeruimd huis. M. draaide nog een was (echt). Ik ging om 23.00 uur volledig 'gaar' naar bed. (Dochter en poes bleven nog een nachtje bij mijn ouders, mocht je je al afgevraagd hebben waar zij waren).

Dinsdag gingen we beiden werken. Nou ja, iets doen tussen onze enthousiaste verhalen over Rome door. Tussen de middag kreeg ik een appje van M. Of we even konden bellen? Hmmmm. Hem kennende voorspelde dat geen goed nieuws.

En dat klopte. Op zijn werk was er die ochtend een bespreking. Daaruit kwam naar voren dat de functie waarbinnen hij werkzaam is binnen het komende half jaar verdwijnt. Wat een domper zeg, zo na de leuke vakantie. Maargoed, gelukkig kregen we het nieuws niet voor onze 'trip'. Uiteraard wisten we dat er een kans was dat zijn detacheringscontract niet verlengd zou worden. Maar dat de hele functie verdwijnt is nieuw.

Ach, gelukkig hebben we voor 'hetere vuren' gestaan. Maargoed dat ik nog niet heb gekozen voor een aanstelling met minder uren. Het zette ons in ieder geval met beide voeten op de grond.

Dinsdagavond mochten we lekker bij mijn ouders aanschuiven voor het eten. De poes wilde niet graag mee terug. Dochter ging gelukkig redelijk vrijwillig mee :) Helaas weer met een hoofd vol met luizen. Het verzoek aan haar om oma te vragen om elke avond te kammen was ze 'vergeten'. Ach, toen kon ik nog aan de slag met de P.rioderm. Toen ik rond 21.00 uur toch echt wel aan mijn huissetje toe was, stuurde mijn moeder een berichtje. Dochter was haar jas daar vergeten. Met haar OV kaart er nog in. %&*@!^ was mijn reactie. Want ik had dochter een aantal keren gevraagd of ze alles had. In de auto zelfs nog gevraagd of ze haar OV kaart had. 

Het wordt tijd dat ik het boek 'Puberbrein' ga lezen. Wellicht kan ik me dan iets beter inleven/indenken in haar wereld :)

Nou, een heel relaas met weinig inhoud. Ach, je bent toch weer tot het eind gekomen. Waar ik ook een eind aan hoop te 'breien' is mijn module opdracht. Zaterdag a.s. is het dan echt zo ver. De inleverdatum. Die 12 weken geleden nog ver weg leek. Ik moet de laatste drie dingen nog uitwerken. Hopelijk lukt me dat morgenavond. M. heeft een avonddienst. En dochter gaat bij opa en oma eten en direct ook maar slapen. Heb ik de rust om het af te ronden.

Wish me luck.