Na een bijzonder nachtje, ik sliep samen met poes Semmie op zolder, was ik vroeg wakker. Dochter moest voor beeldende kunst nog een filmpje maken en zou daarvoor vanmorgen wat vroeger op staan. Ik dacht, laat ik voor alle zekerheid ook mijn wekker zetten. Dat bleek niet echt noodzakelijk.
M. had de nacht doorgebracht in de huiskamer. (Geen ruzie hoor, wel een gestucte muur in onze slaapkamer haha).
Om 10.00 uur had ik een afspraak bij de chiropractor in de stad. Ik had de tijd ietwat verkeerd ingeschat, dus ik moest enorm haasten om de trein te halen.
'Draag makkelijk zittende kleding' stond er op de website. Joggingbroek leek me wel een goed plan. Maar die draag ik verder nooit buitenshuis. Getooid in een erg vreemde kledingcombinatie ging ik op de fiets naar het station.
Gelukkig heb ik al verkering.
In de trein moest ik staan. Wat een kudde jeugd zeg. Allemaal luxe met de trein van 9.17 uur. Vroeger, moest ik vaak al om 8.00 uur beginnen. Maarja, ik ben ook al bijna bejaard.
Na een korte wandeling kwam ik aan bij de praktijk. Met mijn supergevoel voor richting was ik de hele laan uitgelopen om te ontdekken dat ik ook een kortere route had kunnen nemen.
Over het invullen van de vragenlijst omtrent mijn vroegere en huidige klachten deed ik ruim 15 minuten. Vervolgens naar de behandelkamer. Na wat verschillende testen, waarbij ik onder andere met twee watjes tussen mijn kiezen, op sokken, van de praktijk- naar de wachtruimte moest lopen (en weer terug) bleek ik aardig scheef. Met name in schouders en bekken.
De chiropractor is een aardige, kundige jongeman. Hij zette mijn voet recht (ik heb al die tijd 'geroepen' dat mijn voet nog niet goed was). Daar kwam een enorm 'krak' geluid bij vrij. Verder deed hij nog wat 'grepen' en verbeterde de spierkracht in mijn armen en benen.
Vanmiddag was ik helemaal van de wereld. Samen met Semmie zat ik op de bank. Dekentje over en oogjes dicht.
Ik heb het idee dat deze behandelingen mij nu echt het gewenste resultaat gaan leveren. Wat ik jammer vind, is dat er van de huisarts en het ziekenhuis uit zo weinig advies is geweest. Was ik in plaats van naar de fysiotherapeute direct naar de chiropractor gegaan, was ik denk ik binnen 6 weken 'weer klaar' geweest.
Nou ja, met ALS kom ik niet verder. Mijn vader heeft een vrij groffe uitspraak hierover. Als mijn tante een l.l had gehad, was het mijn oom geweest. En dan op zijn Gronings...
Vrijdag mag ik weer heen. Volgende week ook nog 2x en daarna over op 1x per week. Ik heb de declaratie al ingediend bij H.ema zorgverzekering.
Van de letselschade verzekeraar heb ik nog geen bericht. Ik ga er vanuit dat ik daar morgen een email van ontvang.
M. had de nacht doorgebracht in de huiskamer. (Geen ruzie hoor, wel een gestucte muur in onze slaapkamer haha).
Om 10.00 uur had ik een afspraak bij de chiropractor in de stad. Ik had de tijd ietwat verkeerd ingeschat, dus ik moest enorm haasten om de trein te halen.
'Draag makkelijk zittende kleding' stond er op de website. Joggingbroek leek me wel een goed plan. Maar die draag ik verder nooit buitenshuis. Getooid in een erg vreemde kledingcombinatie ging ik op de fiets naar het station.
Gelukkig heb ik al verkering.
In de trein moest ik staan. Wat een kudde jeugd zeg. Allemaal luxe met de trein van 9.17 uur. Vroeger, moest ik vaak al om 8.00 uur beginnen. Maarja, ik ben ook al bijna bejaard.
Na een korte wandeling kwam ik aan bij de praktijk. Met mijn supergevoel voor richting was ik de hele laan uitgelopen om te ontdekken dat ik ook een kortere route had kunnen nemen.
Over het invullen van de vragenlijst omtrent mijn vroegere en huidige klachten deed ik ruim 15 minuten. Vervolgens naar de behandelkamer. Na wat verschillende testen, waarbij ik onder andere met twee watjes tussen mijn kiezen, op sokken, van de praktijk- naar de wachtruimte moest lopen (en weer terug) bleek ik aardig scheef. Met name in schouders en bekken.
De chiropractor is een aardige, kundige jongeman. Hij zette mijn voet recht (ik heb al die tijd 'geroepen' dat mijn voet nog niet goed was). Daar kwam een enorm 'krak' geluid bij vrij. Verder deed hij nog wat 'grepen' en verbeterde de spierkracht in mijn armen en benen.
Vanmiddag was ik helemaal van de wereld. Samen met Semmie zat ik op de bank. Dekentje over en oogjes dicht.
Ik heb het idee dat deze behandelingen mij nu echt het gewenste resultaat gaan leveren. Wat ik jammer vind, is dat er van de huisarts en het ziekenhuis uit zo weinig advies is geweest. Was ik in plaats van naar de fysiotherapeute direct naar de chiropractor gegaan, was ik denk ik binnen 6 weken 'weer klaar' geweest.
Nou ja, met ALS kom ik niet verder. Mijn vader heeft een vrij groffe uitspraak hierover. Als mijn tante een l.l had gehad, was het mijn oom geweest. En dan op zijn Gronings...
Vrijdag mag ik weer heen. Volgende week ook nog 2x en daarna over op 1x per week. Ik heb de declaratie al ingediend bij H.ema zorgverzekering.
Van de letselschade verzekeraar heb ik nog geen bericht. Ik ga er vanuit dat ik daar morgen een email van ontvang.
Hihi die kennen we hier (regio Amsterdam) zo:
BeantwoordenVerwijderenAls mijn tante een p*kkie had dan had ik oom moeten zeggen...
Haha, die is iets taalvriendelijker...
BeantwoordenVerwijderen