De week van het afscheid

Afscheid van het oude huis. Afscheid van de school van onze dochter. Deze week stond ik het teken van oud en nieuw. Om het huis hoefde ik geen traan te laten gelukkig. 

Gisteravond pinkte ik wel regelmatig een traantje weg. We hadden gisteren de avond ter afsluiting van de periode op de basisschool. Rond 17.00 uur kwamen we aan bij school. Daar stonden de statafels al klaar, onder de kleurrijke vlaggenpracht. Een welkomst'cocktail' kregen we aangeboden. Een voor een druppelden de ouders met kinderen het schoolplein op.

Na een korte toespraak van een van de ouders en het aanbieden van een cadeau aan de leerkrachten gingen we eten met ons allen. Het buffet stond al klaar. 

Vervolgens kwamen de overige genodigden voor de musical. Mijn ouders, zusje, neefje en nichtje kwamen ook kijken. Het was echt superleuk. Natuurlijk ben ik bevooroordeeld als ouder zijnde. Maar onze dochter had een van de rollen met de meeste tekst (Musical See You, rol van Petra, voor degenen die die musical ook hebben gezien op school :)). En dat deed ze zo goed. Trotse moeder.

Na afloop bleek de juf nog voor iedere leerling een mini presentatie met foto's te hebben gemaakt. Wat een schatjes, toen ze nog zo klein waren. Nu zijn ze natuurlijk ook nog leuk. Maar anders. 

Dochter had gezegd dat ze niet zou huilen. Dat deed ze stiekem achter het gordijn. Niet vanwege de juf. Wel vanwege haar klasgenoten. Ze heeft bewust gekozen voor haar middelbare school. Los van haar vriendinnen. Omdat ze er vanuit gaat dat ze weer nieuwe vrienden gaat maken en wel contact blijft houden met haar twee beste vriendinnen. Dus ik kan me heel goed voorstellen dat dat best even raar was.

Na afloop ging heel groep 8 (gelukkig maar 13 kinderen) met een klasgenoot mee naar huis. Ze bleven met zijn allen slapen in een mega tipi tent.
Vanmorgen kreeg ik een appje. Ze was de hele nacht opgebleven. Na het ophalen aldaar, moesten we nog wel even naar school. Daar was het overgangstoneel van de klassen die overgaan van groep 2 naar 3, 4 naar 5 en 6 naar 7. (Het zijn, nou ja waren altijd combiklassen op school). De erg vermoeide groep 8 mocht aan het eind nog hun slotlied zingen. Al gapend stonden ze op het podium. Hahaha.

Bij thuiskomst heb ik dochter in mijn bed gelegd. Slaapkamer was lekker koel en donker. Om half 5 heb ik haar geroepen. Want... vanavond heeft ze nog een generale repetitie voor een musical van de muziekschool. Uiteraard was ze nog heeeeeeel erg moe en had ze helemaal geen zin. Maar goed, nog even volhouden en doorzetten. Ze heeft hier zelf voor gekozen. Dus vind ik wel dat ze het ook netjes af dient te maken. Al snap ik het volkomen.

Vanmiddag had ik dus het 'rijk alleen'. Ik kon mijn draai niet zo goed vinden. Deels door vermoeidheid, deels door de troep en de warmte. Gisteren heeft M. nog gauw 3 ligbedden met zonnedakjes gekocht bij de L.idl. Dus heb ik een paar vierkante meters tuin vrijgemaakt van onkruid. Alles netjes aangeveegd. Bikini aangetrokken. Wekker gezet en vervolgens heerlijk een uurtje liggen doezelen. De buurvrouw had net bezoek gekregen en die zaten in de tuin te praten. Ik weet niet of ik gesnurkt heb, heb haar er niet over gehoord.

Morgen voor het eerst hier in huis zonder verplichting om vroeg op te staan. Uiteraard hebben we genoeg dingen te doen. Onder het motto, niets hoeft, alles mag, kijken we wel wat we gaan doen. Wat een heerlijk vooruitzicht.