Al 17 dagen suikervrij. Even een digitaal schouderklopje voor mezelf. Vandaag had ik het 'heel even moeilijk'. Ietwat inspiratieloos, kook technisch, omdat ik niets had voorbereid... Dus aan de chips (P.ringles uit de aanbieding :)) wel suikervrij. En bijna was ik aan de witbrood met pindakaas en hagelslag gegaan. Maar ik kon me beheersen gelukkig.
Vandaag kreeg ik van mijn zusje leuke post. Een schriftje met een afbeelding van allemaal verschillende huizen. En mini 'sticky notes' met cupcakes. Die zaten verpakt in een een 'soort van envelop' gemaakt van een blad uit een tijdschrift welke dicht was genaaid met de naaimachine. Met gouddraad. Zo bijzonder. Straks in het nieuwe huis ga ik ook weer lekker bezig met echte post versturen. Ik zie net dat ik al 2113 dagen lid ben van Postcrossing
Dat kennen jullie vast wel. Altijd gezellig, echte post in de brievenbus.
Morgen beginnen we met de zoektocht naar een geschikte middelbare school voor dochter. De open dag morgen, is van de school waar ze heeeeel graag heen wil. Het begint daar met HAVO, qua niveau, dus dan 'moet' ze nog even aan de bak als het gaat om rekenen. Volgende week heeft ze CITO toetsen. Hopelijk hervindt ze haar zelfvertrouwen. Vandaag hebben we weer geoefend samen. Ze snapt het wel, maar doordat ze het zo saaaaaaaai vindt en denkt dat ze het niet kan, blokkeert ze zichzelf. We zullen zien. Ik heb me ondertussen wat verdiept in de kosten van openbaar vervoer. Dat is niet gering. Maar goed dat we zo'n rijk stel zijn haha.
Vroeger (31 jaar geleden, of klink ik nu oudewijverig?) ging ik gewoon naar de plaatselijke middelbare school. Op de fiets. Zonder te weten dat er nog zoveel andere scholen waren waar ik naar toe had gekund. Ik deed de HAVO, vond het supersaai. Op tekenen en textiel na. Gelukkig zijn de scholen van nu wel heel anders, met meer aandacht voor de creatieve vakken. De school van morgen is
een cultuurprofiel school. Met een eigen toneelvereniging. Veel met muziek en beeldende kunst. Echt iets voor onze dochter. Ik gun haar een superleuke middelbare schooltijd. Ik ben benieuwd hoe ze het vindt morgen....
Vandaag kreeg ik van mijn zusje leuke post. Een schriftje met een afbeelding van allemaal verschillende huizen. En mini 'sticky notes' met cupcakes. Die zaten verpakt in een een 'soort van envelop' gemaakt van een blad uit een tijdschrift welke dicht was genaaid met de naaimachine. Met gouddraad. Zo bijzonder. Straks in het nieuwe huis ga ik ook weer lekker bezig met echte post versturen. Ik zie net dat ik al 2113 dagen lid ben van Postcrossing
Dat kennen jullie vast wel. Altijd gezellig, echte post in de brievenbus.
Morgen beginnen we met de zoektocht naar een geschikte middelbare school voor dochter. De open dag morgen, is van de school waar ze heeeeel graag heen wil. Het begint daar met HAVO, qua niveau, dus dan 'moet' ze nog even aan de bak als het gaat om rekenen. Volgende week heeft ze CITO toetsen. Hopelijk hervindt ze haar zelfvertrouwen. Vandaag hebben we weer geoefend samen. Ze snapt het wel, maar doordat ze het zo saaaaaaaai vindt en denkt dat ze het niet kan, blokkeert ze zichzelf. We zullen zien. Ik heb me ondertussen wat verdiept in de kosten van openbaar vervoer. Dat is niet gering. Maar goed dat we zo'n rijk stel zijn haha.
Vroeger (31 jaar geleden, of klink ik nu oudewijverig?) ging ik gewoon naar de plaatselijke middelbare school. Op de fiets. Zonder te weten dat er nog zoveel andere scholen waren waar ik naar toe had gekund. Ik deed de HAVO, vond het supersaai. Op tekenen en textiel na. Gelukkig zijn de scholen van nu wel heel anders, met meer aandacht voor de creatieve vakken. De school van morgen is
een cultuurprofiel school. Met een eigen toneelvereniging. Veel met muziek en beeldende kunst. Echt iets voor onze dochter. Ik gun haar een superleuke middelbare schooltijd. Ik ben benieuwd hoe ze het vindt morgen....
Wij gaan morgen ook naar verschillende middelbare scholen. Onze dochter wil heel graag naar de vrije school. Lijkt mij echt geweldig onderwijs, maar plaatsing gaat waarschijnlijk via loting. Daarom gaan we op zoek naar een tweede keus.
BeantwoordenVerwijderenToen ik 11 was (jonge leerling) ging ik naar de mavo omdat iedereen in mijn familie naar de mavo ging. Ik was klaar toen ik 15 was en kon (natuurlijk) niet kiezen hoe verder. Daarom moest ik van mijn ouders de opleiding doen die mijn zus ook gedaan had. Toen ik 16 was, was ik hiermee klaar. Ik ging werken en hen nog altijd een beroep wat ik zelf nooit gekozen zou hebben :(
BeantwoordenVerwijderen