Bij het opruimen en uitzoeken van brieven en foto’s, kwam ik ook deze foto tegen.
Kijk mij eens stoer staan zijn, boven op een paal. De trapeze die je ziet, daar sprong ik naar toe. Echt... In Hawaii, met uitzicht over zee. Als onderdeel van Life Mastery, een meerdaags programma van Tony Robbins. Mocht je nog nooit van hem gehoord hebben, google hem maar eens. Ik volgde zijn programma in 1997 als ik mij niet vergis.
Op de zwart wit afbeelding, kun je een beetje zien hoe hoog de palen waren.
Ik sprong onder de trapeze door. Dat had alles te maken met focus, durf en kracht. Met het beklimmen van de paal had ik ook gebruik gemaakt van dezelfde kwaliteiten en dat was gelukt. Dus in mijn herinnering blijft dit een overwinningsmoment. Een heel krachtig anker zeg maar. Wanneer je iets voor de eerste keer gaat doen en je denkt dat je het niet durft, is dat niet om wat je gaat doen, maar wat je erover denkt.
Kijk mij eens stoer staan zijn, boven op een paal. De trapeze die je ziet, daar sprong ik naar toe. Echt... In Hawaii, met uitzicht over zee. Als onderdeel van Life Mastery, een meerdaags programma van Tony Robbins. Mocht je nog nooit van hem gehoord hebben, google hem maar eens. Ik volgde zijn programma in 1997 als ik mij niet vergis.
Kerstkaart van Erwin Boven uit 1999
Op de zwart wit afbeelding, kun je een beetje zien hoe hoog de palen waren.
Ik sprong onder de trapeze door. Dat had alles te maken met focus, durf en kracht. Met het beklimmen van de paal had ik ook gebruik gemaakt van dezelfde kwaliteiten en dat was gelukt. Dus in mijn herinnering blijft dit een overwinningsmoment. Een heel krachtig anker zeg maar. Wanneer je iets voor de eerste keer gaat doen en je denkt dat je het niet durft, is dat niet om wat je gaat doen, maar wat je erover denkt.
Jeetje wat stoer zeg!! Hai, dat had ik never nooit gedaan....Heb hoogtevrees namelijk en het zweet breekt me nu al uit als ik ernaar kijk haha.
BeantwoordenVerwijderenOp Curacao is een enorm hoge brug, daar moet je overheen om aan de andere kant te komen...iedere keer als ik er weer kom en ik moet er overheen voor de 1e paar keren; zweet in de handen en klotsende oksels...maar ik red het elke keer weer hoor maar toch....blijft spannend vind ik.
Hahaha Bouk, nou, nu ik zo terugkijk heb ik echt wel respect voor mijzelf. Die klotsende oksels had ik toen vast ook.
VerwijderenDat is fijn inderdaad om dat soort ankers te hebben. Ik heb ook een paar van die momenten waar ik aan terugdenk als ik iets moeilijk vind. Ben wel benieuwd wat je van Tony Robbins vond en vindt en of er nog meer dingen uit het programma van toen zijn, die je nog wel eens gebruikt. Misschien heb je daar al eerder over geschreven?
BeantwoordenVerwijderenTony Robbins was destijds echt een eye opener. Ik zal er wel een keer een blog aan wijden. Dank voor de tip.
Verwijderen