In het kader ‘bewijs’ materiaal voor mijn ooit nog te verschijnen boek verzamelen kom ik veel spullen tegen. Ook overzichten van de verschillende budgetten. Het boodschappenbudget in onze minder rijke periode bedroeg 225 euro per maand.
Echt, HOE deden we dat? Ja, we aten twee keer per week bij mijn ouders, omdat ze op onze dochter pasten. Ik werkte part-time destijds, dus had veel meer tijd om alle aanbiedingen in de gaten te houden.
Plus op de dagen dat ik vrij was kookte ik wel.
In plaats van bijvoorbeeld nog snel na werktijd de supermarkt in te duiken.
Met al enorme trek en weinig zin om te koken.
Maargoed, de afgelopen periode gingen onze uitgaven al gauw richting 500 euro per maand. Dus een ruime verdubbeling ten opzichte van een aantal jaren geleden.
Echt, HOE deden we dat? Ja, we aten twee keer per week bij mijn ouders, omdat ze op onze dochter pasten. Ik werkte part-time destijds, dus had veel meer tijd om alle aanbiedingen in de gaten te houden.
Plus op de dagen dat ik vrij was kookte ik wel.
In plaats van bijvoorbeeld nog snel na werktijd de supermarkt in te duiken.
Met al enorme trek en weinig zin om te koken.
Maargoed, de afgelopen periode gingen onze uitgaven al gauw richting 500 euro per maand. Dus een ruime verdubbeling ten opzichte van een aantal jaren geleden.
Melkwitte benen en mijn gave Filofax portemonnee
Kijk 225 euro is een utopie om naar terug te gaan.
Maar het bedrag gewoon om en nabij de 400 euro houden dan ben ik al erg tevreden :)
Al die mappen met gegevens over de ‘oude tijd’ ga ik zo snel mogelijk doorspitten voor dingen voor het boek en dan weg ermee. Want foei wat raakt mij dat na al die jaren nog.
En ja, ik besef iedere dag hoe goed we het nu hebben. Daar hebben harde, dure en wijze lessen voor gehad.
Succes.. Ik ben het boodschappenbudget ook weer wat aan het uitknijpen. Scheelt meteen ook een kilootje of twee rondom mijn middel. ;-)
BeantwoordenVerwijderenOh hahaha, herkenbaar. Al zit het bij mij iets hoger en lager ;)
VerwijderenMoeilijk hĆØ, terugkijken naar zo'n tijd. Ik heb er ook nog steeds last van, al dat extra werken (voor een schijntje meestal), jezelf helemaal kapot bezuinigen, kilometers fietsen voor de beste prijzen en je kinderen vertellen dat je iets 'vergeten' bent wat je eigenlijk gewoon niet kon betalen. Ik ben blij dat het achter de rug is maar merk nog regelmatig dat het mij niet in de koude kleren is gaan zitten...
BeantwoordenVerwijderenJa, best confronterend. Vol verbazing ook, alsof het iemand anders betrof. Al die (onverstandige) keuzes. Die zoveel stress op leverden. Wij zijn ook blij dat we nu zoveel beter af zijn.
VerwijderenIk denk wel dat je van die €225 destijds meer kon kopen dan nu.
BeantwoordenVerwijderenDat idee heb ik ook wel eens. We aten gewoon niet zo luxe ook hoor.
VerwijderenWij zijn ook steeds aan het schommelen geweest, eerst uit noodzaak en steeds ging het beetje bij beetje beter met de financien. En nu redden we het aardig met om en nabij de 400 euri per maand. We kennen beide kanten en dat is ook wel heel fijn....
BeantwoordenVerwijderenJa, het kennen van beide kanten is fijn. Al had de andere kant van mij niet persƩ gehoeven :)
Verwijderen