Doorgaan naar hoofdcontent

Bubbels, boeken en fietsen

Voordat het lijkt dat ik nog maar 1x per week blog ofzo... :))
De eerste week terug na mijn weekje in Spanje vloog voorbij. 
Mijn energie wist ik redelijk hoog te houden. Al was ik blij dat het vrijdag was.
Op zaterdag zouden we met dochter en haar vriendin naar Amsterdam.
Dat ging niet door, persoonlijk vond ik het wel fijn, gewoon lekker thuis.
Even niets hoeven.

Om te beginnen met de fiets. Via mijn werk heb ik voor twee weken een electrische fiets te leen. Het idee daarachter is om 2 van de 5 werkdagen met de fiets in plaats van de auto te gaan. Nu is een enkele reis zo ongeveer 22 km voor mij. Hele nobele gedachte als mega onsportief wief om dat te gaan fietsen. Ik heb er wel over gedacht hoor. En creatief als ik ben vond ik de volgende oplossing.


De allerleukste (en liefste) fietskoerier. M. die voor mij de fiets vanuit Groningen naar huis fietste. 

Zelf heb ik ook nog gefietst hoor. Naar de kapper afgelopen vrijdag. In turbotempo kwam ik daar aan. Daarna reed ik door naar mijn ouders. Supergaaf zo'n electrisch geval. Maar naar het werk, hmmmm, nou daar ben ik nog niet klaar voor. Ik begreep van een collega dat het fietsplan vanaf 1 januari 2017 gaat veranderen. Dus wacht ik nog even af of ik vervolgens overga tot aanschaf.

Dan de boeken. In mijn weekje afwezigheid had M. zich uitgeleefd bij de plaatselijke bibliotheek. Hij was zeer te spreken over het boekje ' Waarom ben je hier cafƩ' en had vervolgens 'the Big Five for Life' ook gehaald. Zaterdag las ik gelegen op een bedje in de zon beide boeken uit. Lang leve mijn snelle leesvermogen.


Van de 'Big Five for Life' moest ik huilen. Mooi geschreven en heel helder. Ik weet in grote lijnen mijn vijf grote levenswensen en mijn RVB (reden van bestaan). Fijn om daar met M. heerlijk over te kletsen en bedenken hoe we met deze gegevens nog beter voor onszelf kunnen zorgen.

Op leuke dingen gebied zorgden we in ieder geval goed voor onszelf de afgelopen dagen. Donderdagavond ging ik met dochter een hapje eten. Vrijdag hadden we het spontane plan om met ons drietjes naar de bioscoop te gaan. Dat werd de romantische film 'All roads lead to Rome'. Flatterig verhaal, maar wel erg leuk gespeeld door allen.


Op zaterdagavond vertrokken we met ons drie naar bronnenbad Fontana. Daar een hapje gegeten. In een hangmat gelegen, gebadderd, theetje gedronken en heelijk ontspannen. We kochten dit keer een 12 rittenkaart (voor de prijs van 10) en kunnen nu 'zo maar' nog 3x heen. Wat een luxe.

Dan de bubbels. Ik tekende in vrije versie een fles na, welke ik van mijn zusje en zwager laatst kreeg. Ik ben aan het oefenen met tekenen en schrijven. Mijn boek zal er toch een keer van komen. 


En de laatste foto is van vanavond, in ons nog te verfraaien voortuintje. Vol met wilde (door mij gezaaide) bloemen, waar de bijen gretig op afkomen. In de laatste zonnestralen van de avond, dronken wij daar een lekker cappuccinootje. En bedacht ik dat het leven mooi is. Zo met ons drie als gezin, in goede gezondheid, in ons gave klushuis.




Reacties

  1. Leuk om te lezen Christel en wat kun je mooi schrijven en tekenen. En ik was ook benieuwd naar je vijf grote levenswensen en je RvB. En waarom je moest huilen van het boek. Misschien iets voor een volgende blog?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 22 km enkele reis op een elektrische fiets moet makkelijk kunnen. Ik fiets dit ook zo ongeveer voor mijn werk maar dan op een gewone fiets.
    Je zal merken dat als je op de fiets naar je werk gaat je daar veel voordelen van zal ondervinden.
    Wellicht wil je, nu met dit mooie weer, de uitdaging aangaan?

    Groetjes Sas

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou Sas, ik heb vrijdag mijn geleende fiets weer ingeleverd en hou het voorlopig bij mijn paarse Panda om naar het werk te gaan. Respect hoor dat je dit op een gewone fiets fietst. Ik werk 9 uur op een dag en om dan ook nog een uur heen en een uur terug te gaan op de fiets heb ik geen zin in. #luiwijf

      Verwijderen
  3. Mooi geschreven. En getekend.

    Grappig toch dat wij mensen altijd een reden van bestaan nodig hebben (Mea Culpa hoor). Uiteindelijk komt het voor mij erop neer dat je er BENT en dat is de reden van mijn bestaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor de complimenten. Hebben we echt een reden van bestaan nodig? Het te weten maakt het voor mij wel makkelijker om te kiezen of ik iets wel of niet ga doen. Al heb ik nog niet de luxe positie dat ik altijd voor mezelf kan kiezen #wordtaangewerkt

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als alles kan, wat kies je dan?

Het is al bijna weer lente Tsjonge, de eerste weken van het nieuwe jaar zijn voorbij gevlogen. Heb je: je woord van het jaar je vision board je mindmap je wensen en doelen etc. etc. allemaal al in kaart gebracht :)  Ik ga mijn 'vision board' tekenen. Mijn woord van het jaar is: AVONTUUR Cursus- en challenge verknettering Het einde van 2023 en het begin van 2024 merkte ik dat ik in mijn eigen 'valkuil' stapte.  Want ik meldde mij voor de ene na de andere cursus en challenge aan. In plaats van ontspannen te kiezen voor hetgeen ik echt zin had om te doen. Vorige week luisterde en keek ik op 1,5 keer de snelheid '6 van 12 Masterclasses' die ruim 2 uren duurden. Hai... Ik raakte op een gegeven moment zo geĆÆrriteerd van mijn eigen gedrag. Want, ja, hele interessante informatie. Maar nee, niet mijn stijl van 'les geven en zakendoen'. Maar 'iedereen' die de stappen had gevolgd was 'zo succesvol'. Alleen als je 1 ding zou kiezen en het hele plan z...

Het start met 1 euro

Alle begin is... Wat heb jij vroeger meegekregen aan het einde van de uitspraak, alle begin is... Bij mij was 'moeilijk'. Vaak is iets nieuws doen natuurlijk ook wel lastig, of moeilijk, om maar even bij dat woord te blijven. Vorig jaar (haha, zo leuk om dat te zeggen) las ik een mooi boek, over geld en geldzaken. Ik moest er zelfs om/van/door huilen. Binnenkort zal ik de foto's en redenen van het huilen beschrijven.  Even terug naar het begin. Dit jaar beginnen was niet zo moeilijk. M. en ik waren oudejaarsavond bij mijn ouders. Hapje gegeten, gekaart en geknobbeld. We moesten ons haasten om de fles met bubbels op tijd open te krijgen voor het twaalf uur was. Dus 1 januari was begonnen voor we het wisten. De plannen voor dit jaar Nou, ik heb ongeveer tigduizend plannen. Net als ieder jaar. Ik heb mijn agenda van 2023 vandaag lekker doorgebladerd. Altijd weer bijzonder om te zien wat er in een jaar allemaal kan gebeuren. Wat ik zou doen met een miljoen euro? De theezakjes v...

Schrik niet, een nieuwe blogpost na bijna een jaar

Eens even kijken of ik het nog kan, bloggen :) Een welkom terug aan mijzelf, haha. In oktober van dit jaar maakte ik een fout met mijn mailinglijst. Ik zette wat terug/recht/anders op mijn verzendlijst. En floep... Ruim 100 mensen kregen een mail die je normaal alleen krijgt bij het aanmelden. Omdat ik ook op mijn eigen mailinglijst sta, zag ik het. Heeeeel slordig natuurlijk. Maar het leverde wel een aantal leuke reacties via de mail op. Wat mijn blogs mensen gebracht heeft aan (geld) inspiratie. Zo leuk om te lezen. Dus ik dacht, ik waag gewoon nog een blogpoging. In deze wereld vol met snelle filmpjes, hou ik zelf ook van gewoon iets lezen. En ik denk dat er meer mensen zijn. Klusserdeklus De maand november stond vooral in het teken van klussen. Onze dochter heeft een huurwoning gekregen. De staat van de woning liet iets te wensen over. Gelukkig deed de woningbouw niet moeilijk over de verzoeken. Desondanks waren er nog heel wat liters saus en verf nodig om het naar eigen smaak af t...