Gisteren aan het einde van de middag ontving ik een mailtje. Van een fotograaf. Wanneer we af kunnen spreken voor een fotoshoot voor bij mijn interview. Met drie opties voor volgende week. Oh oh... laat ik nou alle drie de opties niet beschikbaar hebben.
Gelukkig kon het op zondag. Dus denk even aan me, zondagochtend om 10.00 uur komen ze (fotograaf EN visagiste!!!) namelijk. Vanuit Amsterdam naar het hoge noorden. Helaas heb ik 'spontaan' sinds vanmiddag een gesprongen adertje in mijn oog. Dikke rode vlek. Kunnen ze vast wel weg 'photoshoppen'.
Vandaag zou ik aan de studie. Om half twee had ik afgesproken met een nieuwe klant. Daarvoor wilde ik nog 'even' wat opruimen en schoonmaken (erg noodzakelijk zeg maar). Ik lag lekker op schema. Tot mijn belangenbehartiger van de letselschade belde (voor degenen die hier nog niet zo lang meelezen, hier (<-klikkerdeklik) ga je ruim een jaar terug om te lezen waar het over gaat).
Een zee aan opties in de 'onderhandelingen' inzake de letselschade. Ik gaf aan dat ik er graag vanaf wil. Dat ik helaas lichamelijk (en daardoor soms ook geestelijk :)) niet functioneer zoals ik deed voor de aanrijding. Dat ik begrijp dat het een juridisch/medisch getouwtrek wordt, om dat aan te tonen. En daar heb ik geen zin in. Ik wil graag verder.
De belangenbehartiger begrijpt dat goed en neemt het op met de tegenpartij.
Ik ga nu nog op regelmatige basis naar de chiropractor. Dat wordt hopelijk telkens met langere tussenpozen. Dat wordt meegenomen in de bespreking. Ik ben benieuwd. Ik zou het zo fijn vinden om dit dossier af te sluiten. Letterlijk en figuurlijk.
De nieuwe klant was er om tien voor twee nog niet. Dus sprak ik haar voicemail in. Hopelijk was er niets ergs gebeurd. Rond twee uur belde ze terug. Er was wat tussengekomen. Of ik nog tijd had.... Studietechnisch niet... Plus ik zou nog bij mijn moeder langs. Maargoed. Ik ben bij haar langs gereden, dat was natuurlijk een prima alternatief.
Ons diner was makkelijk. Fish and chips. Oftewel lekkere kibbeling bij onze vertrouwde vishandel.
Morgen... nou morgen ben ik niet aanspreekbaar voor M. en dochter. Want de computer staat klaar. De boeken leg ik straks klaar en dan is het 'gaan met die banaan'. Ik heb al met M. afgesproken dat ik me morgen nergens mee wil en kan bemoeien. Geen boodschappen, niets opruimen of poetsen etc.
Hij vindt het prima.
Dochter gaat winkelen met een vriendin. Ze is zo gegroeid
(ja, in de lengte hoor :)) dat ze zelfs haar winterjas van vorig jaar niet meer past. Broeken zijn allemaal in de categorie 'hoog water op Scheveningen.
Arm kind, haha. Op maandag kijken we altijd met ons drie Hollands Next Top Model. Ze heeft wel de lengte van een model. Alleen zou ze het nooit willen doen. Ach dan maar een folderwijkje haha.
Wie heeft trouwens gisteren 'Alles voor je kind' gezien op Nederland 1?
85.000 euro voor een piano (vleugel). Voor dat bedrag kochten wij ons huis.
Gelukkig kon het op zondag. Dus denk even aan me, zondagochtend om 10.00 uur komen ze (fotograaf EN visagiste!!!) namelijk. Vanuit Amsterdam naar het hoge noorden. Helaas heb ik 'spontaan' sinds vanmiddag een gesprongen adertje in mijn oog. Dikke rode vlek. Kunnen ze vast wel weg 'photoshoppen'.
Vandaag zou ik aan de studie. Om half twee had ik afgesproken met een nieuwe klant. Daarvoor wilde ik nog 'even' wat opruimen en schoonmaken (erg noodzakelijk zeg maar). Ik lag lekker op schema. Tot mijn belangenbehartiger van de letselschade belde (voor degenen die hier nog niet zo lang meelezen, hier (<-klikkerdeklik) ga je ruim een jaar terug om te lezen waar het over gaat).
Een zee aan opties in de 'onderhandelingen' inzake de letselschade. Ik gaf aan dat ik er graag vanaf wil. Dat ik helaas lichamelijk (en daardoor soms ook geestelijk :)) niet functioneer zoals ik deed voor de aanrijding. Dat ik begrijp dat het een juridisch/medisch getouwtrek wordt, om dat aan te tonen. En daar heb ik geen zin in. Ik wil graag verder.
De belangenbehartiger begrijpt dat goed en neemt het op met de tegenpartij.
Ik ga nu nog op regelmatige basis naar de chiropractor. Dat wordt hopelijk telkens met langere tussenpozen. Dat wordt meegenomen in de bespreking. Ik ben benieuwd. Ik zou het zo fijn vinden om dit dossier af te sluiten. Letterlijk en figuurlijk.
De nieuwe klant was er om tien voor twee nog niet. Dus sprak ik haar voicemail in. Hopelijk was er niets ergs gebeurd. Rond twee uur belde ze terug. Er was wat tussengekomen. Of ik nog tijd had.... Studietechnisch niet... Plus ik zou nog bij mijn moeder langs. Maargoed. Ik ben bij haar langs gereden, dat was natuurlijk een prima alternatief.
Ons diner was makkelijk. Fish and chips. Oftewel lekkere kibbeling bij onze vertrouwde vishandel.
Morgen... nou morgen ben ik niet aanspreekbaar voor M. en dochter. Want de computer staat klaar. De boeken leg ik straks klaar en dan is het 'gaan met die banaan'. Ik heb al met M. afgesproken dat ik me morgen nergens mee wil en kan bemoeien. Geen boodschappen, niets opruimen of poetsen etc.
Hij vindt het prima.
Dochter gaat winkelen met een vriendin. Ze is zo gegroeid
(ja, in de lengte hoor :)) dat ze zelfs haar winterjas van vorig jaar niet meer past. Broeken zijn allemaal in de categorie 'hoog water op Scheveningen.
Arm kind, haha. Op maandag kijken we altijd met ons drie Hollands Next Top Model. Ze heeft wel de lengte van een model. Alleen zou ze het nooit willen doen. Ach dan maar een folderwijkje haha.
Wie heeft trouwens gisteren 'Alles voor je kind' gezien op Nederland 1?
85.000 euro voor een piano (vleugel). Voor dat bedrag kochten wij ons huis.
Reacties
Een reactie posten