Vanmorgen op de fiets naar de huisarts geweest. Ik vertrok al om 8.35 uur (afspraak om 9.00 uur), want ik dacht dat ik niet zo snel zou fietsen. Nou, verkeerd gedacht, ik was er al om 8.45 uur. Beter te vroeg dan te laat natuurlijk. Mijn eigen huisarts was er niet (ze werkt schijnbaar part-time <- misschien heeft ze het boek 'Helemaal Vrij' van Gerard Hormann al gelezen haha). Volgens mij deelt ze de praktijk. De mannelijke huisarts van vanmorgen had ik heel lang geleden een keer getroffen toen ik met dochter voor iets kwam.
Dus ik stelde me (opnieuw) voor.
Hij had natuurlijk even mijn dossier bekeken en was heel aardig. Ik moest vertellen hoe het ongeluk gebeurd was en wat nu mijn klachten zijn. (Terwijl ik schrijf over 'het vertellen van het ongeluk' stromen er weer tranen. Ik vermoed dat daar 'stress' op zit. Klinkt misschien wat vaag. Maar ik ben blij nu ik zo typ, dat ik weet wat ik daar aan kan (laten) doen). Hij voelde nog wat aan mijn nek en schouderspieren. Alles even gevoelig. Zijn advies was om spierontspanners en een soort lichte valium om beter te kunnen slapen in te gaan nemen.
Daar heb ik voor bedankt. Uiteraard heb ik wel gevraagd of ik zelf eerst mocht kijken voor homeopatische alternatieven. Dat was prima.
Thuis gekomen dacht ik wel direct aan de studie te kunnen. Door de verhuizing had ik het inleveren van mijn moduleopdracht uitgesteld. Na het ongeluk heb ik het nogmaals uitgesteld (moest anders de 22e augustus inleveren). Maar, ik heb eerst maar de afwas opgeruimd. Wasmachine gevuld. Ondertussen was het bijna 11 uur. Net goed en wel 'in de leerstof', belde mijn moeder :) Kort gesprek gehouden, want ik wilde echt even door. Bonkende hoofdpijn, dus op een gegeven moment wel gestopt. Morgen maar weer verder.
Verder nog wat mail en telefoon afgehandeld inzake de letselschade. Zo jammer van mijn tijd en energie. Maargoed, ik wil wel graag de beloofde dagwaarde van mijn auto overgemaakt zien.
Over de zakgeldverlaging. Niet voor onze dochter hoor. Wel voor ons. Waarschijnlijk. Gisteren heb ik namelijk het boek 'Helemaal Vrij' uitgelezen. M. leest het nu naast me op de bank. Persoonlijk vond ik het iets minder vlot geschreven dan zijn eerste boek. Desalniettemin (zo'n leuk woord) wel heel interessant.
Wij krijgen nu elke maand 100 euro zakgeld en 50 euro kleedgeld. Uiteraard kan dat minder. Na onze 6 megaconsuminder jaren vind ik het op zich wel heel prettig hoor, 150 euro in de maand vrij te besteden. Alleen, het idee om 1200 euro per jaar extra af te kunnen lossen vind ik ook erg aantrekkelijk. Ik slaap er nog een nachtje over. Denk wel dat we het gaan doen. Wanneer we het boodschappenbudget ook nog iets aanpassen kunnen we 2400 euro op jaarbasis extra aflossen. Hmmmmm. Zo zou het aflossen van de van de hypotheek ook in 7,5 jaar kunnen. (Bij leven en welzijn en hetzelfde (of meer :)) inkomen als we nu hebben uiteraard).
M. zegt wel (en daarin geef ik hem gelijk) dat we wel leuke dingen moeten blijven doen. Binnenkort maar eens een top tien leuke dingen doen maken. Ieder voor zich en dan op zoek naar de overeenkomsten.
Dochter was vanmiddag al blij. Een van haar leuke dingen doen is met mij 'winkelen'. Ik voelde me een beetje bezwaard, ziek thuis en dan wel naar het winkelcentrum... Maargoed. Dochter trakteerde op een vier uurtje bij de H.ema.
Daar wilde ik geen nee tegen zeggen. Voor ik het weet, vindt ze het leuker om met vriendinnen te winkelen.
Ze wilde een panty... Nou, dat plezier was van korte duur. Met haar lange benen was maat 36/38 te klein. Ze vond het helemaal niet lekker zitten. Ik had de verpakking heel netjes opengemaakt, ook weer dicht nu. Gaat de panty morgen terug. Het nieuwe rokje welke ze vanmiddag kocht, draagt ze met een legging. Prima oplossing.
Dus ik stelde me (opnieuw) voor.
Hij had natuurlijk even mijn dossier bekeken en was heel aardig. Ik moest vertellen hoe het ongeluk gebeurd was en wat nu mijn klachten zijn. (Terwijl ik schrijf over 'het vertellen van het ongeluk' stromen er weer tranen. Ik vermoed dat daar 'stress' op zit. Klinkt misschien wat vaag. Maar ik ben blij nu ik zo typ, dat ik weet wat ik daar aan kan (laten) doen). Hij voelde nog wat aan mijn nek en schouderspieren. Alles even gevoelig. Zijn advies was om spierontspanners en een soort lichte valium om beter te kunnen slapen in te gaan nemen.
Daar heb ik voor bedankt. Uiteraard heb ik wel gevraagd of ik zelf eerst mocht kijken voor homeopatische alternatieven. Dat was prima.
Thuis gekomen dacht ik wel direct aan de studie te kunnen. Door de verhuizing had ik het inleveren van mijn moduleopdracht uitgesteld. Na het ongeluk heb ik het nogmaals uitgesteld (moest anders de 22e augustus inleveren). Maar, ik heb eerst maar de afwas opgeruimd. Wasmachine gevuld. Ondertussen was het bijna 11 uur. Net goed en wel 'in de leerstof', belde mijn moeder :) Kort gesprek gehouden, want ik wilde echt even door. Bonkende hoofdpijn, dus op een gegeven moment wel gestopt. Morgen maar weer verder.
Verder nog wat mail en telefoon afgehandeld inzake de letselschade. Zo jammer van mijn tijd en energie. Maargoed, ik wil wel graag de beloofde dagwaarde van mijn auto overgemaakt zien.
Over de zakgeldverlaging. Niet voor onze dochter hoor. Wel voor ons. Waarschijnlijk. Gisteren heb ik namelijk het boek 'Helemaal Vrij' uitgelezen. M. leest het nu naast me op de bank. Persoonlijk vond ik het iets minder vlot geschreven dan zijn eerste boek. Desalniettemin (zo'n leuk woord) wel heel interessant.
Wij krijgen nu elke maand 100 euro zakgeld en 50 euro kleedgeld. Uiteraard kan dat minder. Na onze 6 megaconsuminder jaren vind ik het op zich wel heel prettig hoor, 150 euro in de maand vrij te besteden. Alleen, het idee om 1200 euro per jaar extra af te kunnen lossen vind ik ook erg aantrekkelijk. Ik slaap er nog een nachtje over. Denk wel dat we het gaan doen. Wanneer we het boodschappenbudget ook nog iets aanpassen kunnen we 2400 euro op jaarbasis extra aflossen. Hmmmmm. Zo zou het aflossen van de van de hypotheek ook in 7,5 jaar kunnen. (Bij leven en welzijn en hetzelfde (of meer :)) inkomen als we nu hebben uiteraard).
M. zegt wel (en daarin geef ik hem gelijk) dat we wel leuke dingen moeten blijven doen. Binnenkort maar eens een top tien leuke dingen doen maken. Ieder voor zich en dan op zoek naar de overeenkomsten.
Dochter was vanmiddag al blij. Een van haar leuke dingen doen is met mij 'winkelen'. Ik voelde me een beetje bezwaard, ziek thuis en dan wel naar het winkelcentrum... Maargoed. Dochter trakteerde op een vier uurtje bij de H.ema.
Daar wilde ik geen nee tegen zeggen. Voor ik het weet, vindt ze het leuker om met vriendinnen te winkelen.
Ze wilde een panty... Nou, dat plezier was van korte duur. Met haar lange benen was maat 36/38 te klein. Ze vond het helemaal niet lekker zitten. Ik had de verpakking heel netjes opengemaakt, ook weer dicht nu. Gaat de panty morgen terug. Het nieuwe rokje welke ze vanmiddag kocht, draagt ze met een legging. Prima oplossing.
Ik heb ook zo'n dochter met lange benen. Ze is vrij mager, maar koopt haar panty's maat 48 of xl. Klinkt gek maar dan passen ze wel
BeantwoordenVerwijderenJa, dat doe ik ook, ik koop altijd de grootste maat die er is (heb normaal een maat S/M) Dan zitten ze tenminste goed, ik heb zo'n hekel aan een kruis tussen je knieën :-)
VerwijderenOh dank voor jullie tips @heleen en @realmam
VerwijderenAlles draait om de balans. Je kunt alles rigoureus verlagen, maar vaak werkt het net iets fijner als je het in stapjes doet, zodat je ook kunt genieten van elke stap die je maakt. Je moet inderdaad ook leuke dingen blijven doen en je fijn blijven voelen. Met één grote stap of met tien kleine stapjes maakt wel echt een verschil. En voor je het weet heb je het toch in 7,5 jaar afgelost zonder een centje pijn.
BeantwoordenVerwijderenWe hebben vanavond een nieuwe berekening gemaakt. Zal er een blogje aan wijden.
VerwijderenToen mijn zoontje zijn been in tractie had (omhoog) omdat hij zijn bovenbeen gebroken heeft, kreeg hij ook valium, omdat je echt zag dat de spieren zich bleven aanspannen en steeds schokten. Ik verbaasde me ook over de valium, maar we hadden geen keuze natuurliijk! Toen ik zag hoeveel baat hij daarbij had.. geweldig spul. Dus ik zou het advies van de ha nog overwegen als ik jou was, het zou je best kunnen helpen.
BeantwoordenVerwijderenHaha, geweldig spul noem je het. Ik heb er andere beelden bij. Alles uiteindelijk weer goed gekomen met je zoontje?
VerwijderenIk ben lang 1.83 en mager met hele lange benen. Koop de panty/maillot in de grootste maat die er is. Hij rekt dan niet in de breedte uit maar in de lengte werkt meestal prima. Werkt ook bij leggins maar alleen als ze van een goede rekbare stof zijn.
BeantwoordenVerwijderenGisteren Holland Next Top Model gezien, je klinkt met 1,83 meter en mager als een prima kandidaat :) We gaan op zoek naar groot en rekbaar. Dank voor de tip.
VerwijderenTip voor de gespannen spieren: magnesium olie. Te verkrijgen bij de betere (natuur)drogist.
BeantwoordenVerwijderenEn anders hier ook de fysio inschakelen, die is meer spieren specialist (of eigenlijk houdings- en bewegingsapparaat specialist) dan de huisarts, die van heel veel (een beetje meer dan) de basis weet.
Dank je voor de tip. Ga ik morgen even achter aan. Morgenmiddag heb ik ook weer een afspraak bij de fysio. Omdat mijn voet niet zoveel tijd/aandacht meer vraagt, kan ze zich richten op mijn schouderpartij. Huisarts was noodzakelijk om e.e.a. in mijn medische dossier vermeld te krijgen.
VerwijderenWij boeken elke maand geld over naar de 'kleedgeldrekening' en ik durf het bijna niet te zeggen maar mijn bedrag blijft al een maand of 4 onaangeroerd en er komt elke keer alleen maar bij. Normaal zou ik helemaal happy zijn maar uiteraard zie ik nu opeens ook niks leuks in de rekken hangen. Toch heb ik komende winter echt nog wat kleding nodig voor mijn werk dus helemaal naar een ander potje wegsluizen doe ik maar even niet ...
BeantwoordenVerwijderenOh lekker zeg. Ik heb juist veel uitgegeven van mijn zak/kleedgeld. Ik snap wel dat je het nog even laat staan. Mijn zus heeft een leuke kleding/schoenenzaak :)
Verwijderen