Iets later dan gepland, reed ik vanmorgen richting werk. In mijn ooghoek zag ik het bestelbusje, welke op de andere weghelft mij tegemoet reed, slippen.
Toen leek alles in 's l o w m o t i o n' te gaan. Ik trapte keihard op mijn rem. Schreeuwde uit angst, omdat ik zag dat ik de auto niet kon ontwijken en knalde vol op de rechterachterbumper.
Mijn voet deed ongelooflijk pijn. Ik bleef schreeuwen en heel hard huilen, want dit kwam zo niet uit. Politie en ambulance waren snel ter plaatse gelukkig.
De andere bestuurder had niets. Zijn auto ook niet. Nou, mijn Fiatje werd afgevoerd met een bergingsauto.
Iedereen was heel vriendelijk. Mijn voet/enkel werd verbonden. Manlief kon ik niet bereiken. Gelukkig mijn moeder wel, die kwam direct.
Mijn vader kwam later ook, toen moest ik nog harder huilen, want het besef dat het ook heel anders af had kunnen lopen kwam nu wel heel dichtbij.
Vanwege de toenemende pijn in mijn voet ging ik toch nog naar de huisarts.
Ze verwees me door naar het ziekenhuis voor foto's. Niet gebroken mijn voet, wel zwaar gekneusd. Krukken gehaald en nu omhoog met mijn voet.
Morgen maar de dingen met/voor de verzekering regelen. En nu dus onvrijwillig autoloos. Het zal allemaal wel ergens goed voor zijn, al kan ik nu niet verzinnen waarvoor. Ik ben wel heel blij hoor dat ik er verder goed van af ben gekomen. Verplichte rust zal wel lastig worden.
Vanmorgen zei ik nog tegen M. dat het lekker zou zijn om thuis te blijven, in onze leuke woonkamer. Onder het motto 'Be careful what you wish for' had ik het zo niet bedacht :(
Toen leek alles in 's l o w m o t i o n' te gaan. Ik trapte keihard op mijn rem. Schreeuwde uit angst, omdat ik zag dat ik de auto niet kon ontwijken en knalde vol op de rechterachterbumper.
Mijn voet deed ongelooflijk pijn. Ik bleef schreeuwen en heel hard huilen, want dit kwam zo niet uit. Politie en ambulance waren snel ter plaatse gelukkig.
De andere bestuurder had niets. Zijn auto ook niet. Nou, mijn Fiatje werd afgevoerd met een bergingsauto.
Iedereen was heel vriendelijk. Mijn voet/enkel werd verbonden. Manlief kon ik niet bereiken. Gelukkig mijn moeder wel, die kwam direct.
Mijn vader kwam later ook, toen moest ik nog harder huilen, want het besef dat het ook heel anders af had kunnen lopen kwam nu wel heel dichtbij.
Vanwege de toenemende pijn in mijn voet ging ik toch nog naar de huisarts.
Ze verwees me door naar het ziekenhuis voor foto's. Niet gebroken mijn voet, wel zwaar gekneusd. Krukken gehaald en nu omhoog met mijn voet.
Morgen maar de dingen met/voor de verzekering regelen. En nu dus onvrijwillig autoloos. Het zal allemaal wel ergens goed voor zijn, al kan ik nu niet verzinnen waarvoor. Ik ben wel heel blij hoor dat ik er verder goed van af ben gekomen. Verplichte rust zal wel lastig worden.
Vanmorgen zei ik nog tegen M. dat het lekker zou zijn om thuis te blijven, in onze leuke woonkamer. Onder het motto 'Be careful what you wish for' had ik het zo niet bedacht :(
Wow! Wat een schrik. Vaak lopen dit soort dingen anders af. Je kunt dan maar weer dankbaar zijn dat het bij een gekneusde voet blijft. En natuurlijk heb je ook alle reden om even flink te schelden dat je je auto nu kwijt bent. Dat is flink balen.
BeantwoordenVerwijderenJeetje, da's flink schrikken en gelukkig alleen 'schade' aan je voet en auto. Da's al heel vervelend maar had zo anders af kunnen lopen. Beterschap!
BeantwoordenVerwijderenJeetje, beterschap! Fijn dat het zo afgelopen is al heb je wel enorm pech met de voet.
BeantwoordenVerwijderenPfew, schrikken. Beterschap!
BeantwoordenVerwijderenSterkte ermee. Denk er niet teveel aan hoe het ook had kunnen gaan, daar schiet je niks mee op. Kom maar snel over deze schrik heen.
BeantwoordenVerwijderenO, wat schrikken! Gelukkig ben je er dan nog goed vanaf gekomen, maar het blijft dikke pech.
BeantwoordenVerwijderenJe schrijft het goed; be careful what you wish for... maar wat schrikken zeg!!
BeantwoordenVerwijderenHoop toch dat je wel je rust neemt. Sterkte joh!
Wat een schrik op de vroege ochtend.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is het "goed" afgelopen en kun je zlef nog een berichtje schrijven...
Neem vooral rust. Heel veel beterschap.
Jeetje dat is schrikken. Beterschap!
BeantwoordenVerwijderenDat is schrikken. Beterschap! Ik hoop dat je weer snel mobiel bent.
BeantwoordenVerwijderenOei, ik ben even aan het bijlezen na mijn vakantie. Van harte beterschap en inderdaad blij dat het niet anders is afgelopen. Hopelijk ben je vlug opgeknapt. Rust goed uit, want een kneuzing kan erg veel pijn doen.
BeantwoordenVerwijderen