Dat is de titel van de show van Najib Amhali die we nu op tv kijken. Alles komt goed. Ik ben destijds naar zijn show geweest. Ik vond het wel heftig, dat hij alles zo eerlijk en open op het podium bracht. Nu zijn we bij het gedeelte waar hij vertelt over de borstkanker van zijn moeder.
Ik dacht in de reclame tijd kan ik wel even bloggen.
Gisteren was superleuk. Meer kan ik er momenteel helaas niet over zeggen/schrijven. Nog even wachten tot begin volgend jaar...
Vandaag was een dag in de 'superrelax' stand. Verplichte rust. Voet omhoog.
M. en dochter zijn met zijn twee naar de stad geweest. Een speciaal potlood moest ze nog hebben. Plus, ze gingen nog even oefenen met de trein en de bus.
Gisteravond was ze namelijk wel even verdrietig. Ze heeft heel veel zin in school, maar vindt het ook allemaal heel spannend. Gym is op locatie. Dus daar zijn ze vandaag ook even naar toe geweest.
Ik vind het ook wel heel spannend hoor. Nieuwe school. Ander ritme, huiswerk, nieuwe klasgenoten, met het openbaar vervoer, langere schooldagen... Tweede week van school gaat ze al op kamp. Nu de auto er niet meer is, maakte ze zich druk over hoe haar fiets dan bij het vertrekpunt komt en of we haar wel weer op kunnen halen. Dus ik begrijp haar zorgen wel. Ook hierbij geldt, alles komt goed.
Vanavond is ze logeren bij een vriendinnetje. Ze mocht er ook eten. We hebben afgesproken dat ze morgen wel na de lunch weer thuis komt. Want ik vind het ook wel gezellig om nog even met ons drie samen te zijn.
Over de show, die kijke we op onze nieuwe tv. Hoe luxe. Vanmiddag bracht mijn moeder een kaart van D.igitenne, voor in de tv. We hebben via mijn ouders een (voor hun) tweede abonnement besteld. 4 euro per maand. Scheelt weer, haha.
Verder voor morgen voor mij geen plannen. Nog even volhouden met rusten. Mijn voet slinkt gelukkig al aardig. Ik hoop zo snel mogelijk weer zonder krukken te kunnen lopen. Want oh wat vind ik het saaaaaaaaaaai.
Ik dacht in de reclame tijd kan ik wel even bloggen.
Gisteren was superleuk. Meer kan ik er momenteel helaas niet over zeggen/schrijven. Nog even wachten tot begin volgend jaar...
Vandaag was een dag in de 'superrelax' stand. Verplichte rust. Voet omhoog.
M. en dochter zijn met zijn twee naar de stad geweest. Een speciaal potlood moest ze nog hebben. Plus, ze gingen nog even oefenen met de trein en de bus.
Gisteravond was ze namelijk wel even verdrietig. Ze heeft heel veel zin in school, maar vindt het ook allemaal heel spannend. Gym is op locatie. Dus daar zijn ze vandaag ook even naar toe geweest.
Ik vind het ook wel heel spannend hoor. Nieuwe school. Ander ritme, huiswerk, nieuwe klasgenoten, met het openbaar vervoer, langere schooldagen... Tweede week van school gaat ze al op kamp. Nu de auto er niet meer is, maakte ze zich druk over hoe haar fiets dan bij het vertrekpunt komt en of we haar wel weer op kunnen halen. Dus ik begrijp haar zorgen wel. Ook hierbij geldt, alles komt goed.
Vanavond is ze logeren bij een vriendinnetje. Ze mocht er ook eten. We hebben afgesproken dat ze morgen wel na de lunch weer thuis komt. Want ik vind het ook wel gezellig om nog even met ons drie samen te zijn.
Over de show, die kijke we op onze nieuwe tv. Hoe luxe. Vanmiddag bracht mijn moeder een kaart van D.igitenne, voor in de tv. We hebben via mijn ouders een (voor hun) tweede abonnement besteld. 4 euro per maand. Scheelt weer, haha.
Verder voor morgen voor mij geen plannen. Nog even volhouden met rusten. Mijn voet slinkt gelukkig al aardig. Ik hoop zo snel mogelijk weer zonder krukken te kunnen lopen. Want oh wat vind ik het saaaaaaaaaaai.
Fijn dat het de goede kant opgaat met je voet!!
BeantwoordenVerwijderenNeem je arnica in? Scheelt enorm in het genezingsproces en in de pijn.
BeantwoordenVerwijderen