Doorgaan naar hoofdcontent

Klussen in bikini

Nou, niet echt klussen in bikini. Wel heeeel veel gedaan in mijn nieuwe bikini vandaag. Gisteren kocht ik dus een turqooise met witte stippen bikini bij de Zeeman. Voor maar 2 euro. (Ja, moet even mijn mega uitgave voor mijn telefoon compenseren haha). Broekje zit goed (maat 42, dus dat moet ook wel). Topje is wat aan de grote kant. Mien met de naaimachien moet dat nog even passend maken. (Helaas ben ik die Mien).

Voor we aan de slag gingen, was het vreemd opstaan. Mijn nieuwe telefoon heeft blijkbaar niet de wekkerfunctie wanneer de telefoon uitstaat. Dus.... Gelukkig kwam ik daar om 8.25 uur achter. Nog ruim op tijd voor mijn 'date' met de inspecteur van de woningbouwvereniging om 9.00 uur.

Het was kort maar krachtig. Hij sprak me aan. Ik gaf aan dat mijn naam anders uitgesproken werd (ja, onder het motto, laten we maar goed beginnen). We schudden elkaars hand. Ik snelde de trap op naar boven in de flat. Ondertussen riep ik iets over de gorigheid in de portiek. In de flat zelf gaf ik aan wat de nieuwe dame die het gaat huren allemaal over zou nemen. Ik gaf hem het door ons beiden ondertekende formulier. Ik kreeg een formulier ter ondertekening dat ik nergens meer voor aansprakelijk zou zijn. We schudden elkaar nogmaals de hand. En ik rende nog net niet naar de auto. Heeeeerlijk. Niets meer te maken met de oude woning.

Om 9.01 uur was ik al weer terug bij huis (ik was er rond 8.50 uur al en het is dichtbij). Thuisgekomen scheen de zon heerlijk op onze ligbedjes. Dus daar gaan liggen. In kleding bleek al gauw te warm. 
Spontaan kwam er een vriendin langs die het huis nog niet gezien had. Wel alle vorderingen had gevolgd via F.acebook. Zou fijn om haar te zien. Wat ik ook prettig vind, is dat ik me niet schaam voor de staat van het huis zoals het nu is. Ook niet dat het vanmorgen echt overal een zootje was. Natuurlijk zie ik het liever volledig 'opgefluft'. Maar ik weet ook dat het een utopie is om te denken dat ons dat allemaal in 3 dagen vakantie al gelukt zou zijn.

Dochter is om 11.00 uur naar een vriendin gegaan. Toen zijn wij aan de slag gegaan. Opruimen, spullen verplaatsen, kast in elkaar zetten. Boeken erin, dozen leegpakken, dozen voor de kringloop weer inpakken. We hebben 9 dozen uitgepakt. 4 dozen naar de kringloop gebracht. Het voorste gedeelte van de garage is weer begaanbaar. Echt, wat een spullen. Wat zou het fijn zijn wanneer ik minder zou hebben. Ik kwam allerlei oude agenda's tegen (vanaf de brugklas middelbare school). Dozen voor met post. Brieven en kaarten vanaf heel vroeger. Foto's. Creatieve opdrachten van textiel op de HAVO. 
'Trip down to memory lane' zeg maar. Wel leuk. Ook wel confronterend. 
Dat is goed. Ik ben er wel aan toe om die 'confrontaties' met mezelf aan te gaan. 

Ben vorige week vrijdag begonnen in een nieuw boek. Met opdrachten. Zal morgen met mijn nieuwe mobiel eens kijken of ik er een foto van kan maken. 

Over mijn nieuwe mobiel. Ik ben nog niet zo lyrisch over het fototoestel en de 41 megapixels. Ik mis de mogelijkheden van mijn oude mobiel, qua camera. Ok, ik moet wel toegeven dat ik uiteraard ook nog weinig moeite heb gedaan om een en ander onder de knie te krijgen. Want ik ga er vanuit dat ik direct altijd alles snap. Het toetsenbord vind ik helemaal niets. Ik ben gewend aan T9 (voor degenen die denken, waar heeft ze het over, google maar eens). Nu heb ik een QWERTY bordje en ik typ met 1 vinger. Mijn dochter ligt in een deuk als ze het ziet. Gelukkig hoef ik er geen brieven op de typen. Geef mij maar lekker mijn toetsenbord van de mini iPad. 

Ach, uiteraard allemaal luxe problemen. Dus waar heb ik het over. Nou ik ga nog even geld tellen. Salaris van man is gestort. En de 270 euro van de stookkosten.  Heel fijn, kan ik weer wat potjes vullen.

Morgen doen we een dagje gezellig met ons drie. Ik denk even ontbijten bij de I.kea. Vervolgens de stad in. Het is overal opruiming. Man en dochter hebben kledingwensen. Ik ook hoor. Maarja, ik heb het merendeel van mijn zakgeld al uitgegeven aan hoesjes voor mijn mobiel. Ach, ik heb alleen nog de wens voor een nieuw twinsetje. In het turqoois. Voor de proefopnames a.s. vrijdag....



Reacties

  1. Dat gevoel wanneer je van je huurhuis af bent kan ik me nog herinneren dat is zo verschrikkelijk lekker. Alleen nog maar over je eigen huis nadenken. Niet nog weten dat je nog ergens anders ook verantwoordelijk voor bent. Heerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldig om bij de Zeeman kleding te kopen, de kosten daar zijn toch aan de lagere kant. Heerlijk toch om bezig te zijn in je eigen huis.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als alles kan, wat kies je dan?

Het is al bijna weer lente Tsjonge, de eerste weken van het nieuwe jaar zijn voorbij gevlogen. Heb je: je woord van het jaar je vision board je mindmap je wensen en doelen etc. etc. allemaal al in kaart gebracht :)  Ik ga mijn 'vision board' tekenen. Mijn woord van het jaar is: AVONTUUR Cursus- en challenge verknettering Het einde van 2023 en het begin van 2024 merkte ik dat ik in mijn eigen 'valkuil' stapte.  Want ik meldde mij voor de ene na de andere cursus en challenge aan. In plaats van ontspannen te kiezen voor hetgeen ik echt zin had om te doen. Vorige week luisterde en keek ik op 1,5 keer de snelheid '6 van 12 Masterclasses' die ruim 2 uren duurden. Hai... Ik raakte op een gegeven moment zo geĆÆrriteerd van mijn eigen gedrag. Want, ja, hele interessante informatie. Maar nee, niet mijn stijl van 'les geven en zakendoen'. Maar 'iedereen' die de stappen had gevolgd was 'zo succesvol'. Alleen als je 1 ding zou kiezen en het hele plan z...

Het start met 1 euro

Alle begin is... Wat heb jij vroeger meegekregen aan het einde van de uitspraak, alle begin is... Bij mij was 'moeilijk'. Vaak is iets nieuws doen natuurlijk ook wel lastig, of moeilijk, om maar even bij dat woord te blijven. Vorig jaar (haha, zo leuk om dat te zeggen) las ik een mooi boek, over geld en geldzaken. Ik moest er zelfs om/van/door huilen. Binnenkort zal ik de foto's en redenen van het huilen beschrijven.  Even terug naar het begin. Dit jaar beginnen was niet zo moeilijk. M. en ik waren oudejaarsavond bij mijn ouders. Hapje gegeten, gekaart en geknobbeld. We moesten ons haasten om de fles met bubbels op tijd open te krijgen voor het twaalf uur was. Dus 1 januari was begonnen voor we het wisten. De plannen voor dit jaar Nou, ik heb ongeveer tigduizend plannen. Net als ieder jaar. Ik heb mijn agenda van 2023 vandaag lekker doorgebladerd. Altijd weer bijzonder om te zien wat er in een jaar allemaal kan gebeuren. Wat ik zou doen met een miljoen euro? De theezakjes v...

Schrik niet, een nieuwe blogpost na bijna een jaar

Eens even kijken of ik het nog kan, bloggen :) Een welkom terug aan mijzelf, haha. In oktober van dit jaar maakte ik een fout met mijn mailinglijst. Ik zette wat terug/recht/anders op mijn verzendlijst. En floep... Ruim 100 mensen kregen een mail die je normaal alleen krijgt bij het aanmelden. Omdat ik ook op mijn eigen mailinglijst sta, zag ik het. Heeeeel slordig natuurlijk. Maar het leverde wel een aantal leuke reacties via de mail op. Wat mijn blogs mensen gebracht heeft aan (geld) inspiratie. Zo leuk om te lezen. Dus ik dacht, ik waag gewoon nog een blogpoging. In deze wereld vol met snelle filmpjes, hou ik zelf ook van gewoon iets lezen. En ik denk dat er meer mensen zijn. Klusserdeklus De maand november stond vooral in het teken van klussen. Onze dochter heeft een huurwoning gekregen. De staat van de woning liet iets te wensen over. Gelukkig deed de woningbouw niet moeilijk over de verzoeken. Desondanks waren er nog heel wat liters saus en verf nodig om het naar eigen smaak af t...