Vanmiddag 'appte' mijn dochter (ik was nog op het werk) dat ze een B heeft gehaald op haar CITO toets. Helemaal goed. Nu moet ik eerlijk zijn dat ik verder weinig om toetsen en cijfers geef. Het zijn altijd meetmomenten. Die verder weinig tot niets zeggen om zaken die ik wel belangrijk vind. Zoals empatisch vermogen, om kunnen gaan met de verschillende aspecten in het leven, etc. etc. Maargoed, op school wordt er nu eenmaal mee gewerkt. En vrijwel alles in het leven qua banen en werk hangt af van diploma's en cijfers.
Dus doe ik daar maar even aan mee, zolang noodzakelijk. (Ik ben erg goed in het tonen van gewenst gedrag :)). De B houdt in dat ze zeker ook van de basisschool het advies van HAVO krijgt. Dat is het gewenste eindresultaat.
Dochter en ik hebben een groot schrift. Daarin schrijven we regelmatig berichtjes voor elkaar. Vorige week was ze verdrietig, omdat ze aan de hand van een NIO toets (ik noemde het Niet Intelligent Onderzoek) ineens niet zou voldoen aan de 'HAVO norm'. De school waar ze naar toe gaat, begint met HAVO. Dus schreef ik haar, dat het verloop van de toetsen af zou hangen van haar eigen inzet. Niet alleen van de inzet op zich. Nog meer van haar overtuigingen over zichzelf.
Dus maakte ik een lijstje van dingen die ik haar vaak hoor zeggen. O.a.:
-SAAI
-OMG
-Snap ik niet
-Dom
-Dat kan ik toch niet
-Ik vind rekenen niet leuk etc.
Bij een overtuiging/uitspraak zette ik een positieve versie. Met het verzoek aan haar om voor haar andere uitspraken ook iets anders en positiefs te bedenken. Dat heeft ze gedaan. Daarnaast heb ik haar op 't hart 'gedrukt' om de toets vooral goed te lezen en rustig te maken. Nu ben ik dus ook trots op het feit dat ze naar haar 'bejaarde' moeder heeft willen luisteren, haha en dat ze instant resultaat ziet van een paar aanpassingen.
(Tijdens het schrijven van dit blogje, hakte dochter bijna haar duim eraf, doordat ze vast zat in de mixer... Wat een schrik zeg. Gelukkig was ik er snel bij. Volgende keer moet ze de 'gardes' pas in de mixer doen, als de stekker uit het stopcontact is. Pfieuww. Het zal wel een dikke duim worden. Is gelukkig niet gebroken. Direct ingesmeerd en tranen afgedroogd).
Dus doe ik daar maar even aan mee, zolang noodzakelijk. (Ik ben erg goed in het tonen van gewenst gedrag :)). De B houdt in dat ze zeker ook van de basisschool het advies van HAVO krijgt. Dat is het gewenste eindresultaat.
Dochter en ik hebben een groot schrift. Daarin schrijven we regelmatig berichtjes voor elkaar. Vorige week was ze verdrietig, omdat ze aan de hand van een NIO toets (ik noemde het Niet Intelligent Onderzoek) ineens niet zou voldoen aan de 'HAVO norm'. De school waar ze naar toe gaat, begint met HAVO. Dus schreef ik haar, dat het verloop van de toetsen af zou hangen van haar eigen inzet. Niet alleen van de inzet op zich. Nog meer van haar overtuigingen over zichzelf.
Dus maakte ik een lijstje van dingen die ik haar vaak hoor zeggen. O.a.:
-SAAI
-OMG
-Snap ik niet
-Dom
-Dat kan ik toch niet
-Ik vind rekenen niet leuk etc.
Bij een overtuiging/uitspraak zette ik een positieve versie. Met het verzoek aan haar om voor haar andere uitspraken ook iets anders en positiefs te bedenken. Dat heeft ze gedaan. Daarnaast heb ik haar op 't hart 'gedrukt' om de toets vooral goed te lezen en rustig te maken. Nu ben ik dus ook trots op het feit dat ze naar haar 'bejaarde' moeder heeft willen luisteren, haha en dat ze instant resultaat ziet van een paar aanpassingen.
(Tijdens het schrijven van dit blogje, hakte dochter bijna haar duim eraf, doordat ze vast zat in de mixer... Wat een schrik zeg. Gelukkig was ik er snel bij. Volgende keer moet ze de 'gardes' pas in de mixer doen, als de stekker uit het stopcontact is. Pfieuww. Het zal wel een dikke duim worden. Is gelukkig niet gebroken. Direct ingesmeerd en tranen afgedroogd).
Getverjekkes...dat is schrikken met die gardes. En super van haar score voor de CITO toets. Kan ze naar die leuke school waar je over schreef.
BeantwoordenVerwijderenHoop dat het goed gaat met de duim.
BeantwoordenVerwijderenWat een lief idee, zo'n schriftje.