Doorgaan naar hoofdcontent

Eten zomaar weggegooid

Vandaag was onze jaarlijkse kerstlunch op het werk. Verschillende collega's maakten gerechten. We eten dan met de hele afdeling. Ik maakte een courgette - groninger mosterd soep. Erg lekker, als schrijf ik het zelf. Kosten voor de gerechten mogen we declareren. Dat heb ik (nog) niet gedaan. Ik kocht biologische courgettes. Volledig buiten het courgette seizoen. Ook nog bij de plaatselijke winkelier, dus wie weet doe ik het nog wel, dat declareren.

Er vond een verloting plaats, van alle gekregen relatiegeschenken. Wijn, bidons, fotolijstjes, kopjes met reclame van een bedrijf, kalenders etc. Ik was de gelukkige met een amaryllis bol. Ook ons kerstpakket lag klaar. Overvloed alom.

Ik was nog aan het praten met wat collega's over ons nieuwe huis, toen ik in mijn ooghoek een collega een halve schaal met huzarensalade in de container zag gooien. Ik riep nog, maar ze hoorde me niet en het was al te laat. Er werd in een rap tempo afgeruimd. Een andere collega stond met haar bak met overheerlijke sla met avocado, paprika en anders lekkers ook bij de container. Dit keer liep ik er snel naar toe en kon zo de sla 'redden'. Ik viste er ook nog twee brownies uit. Die waren er met schaal en al ingegaan. Belachelijk.

Gisteren bij het kerstdiner van onze dochter op school zag ik ook al veel eten de prullenbak ingeschoven worden. Zo jammer. Ik was blij met alles wat ik had vanavond. Gehaktballetjes van gisteravond. Courgette soep die over was. Mini quiche, salade en brownies. Zo hadden wij vanavond een lekkere en makkelijke maaltijd.

Als het aan mij had gelegen, had ik vanmiddag en ook gisteravond nog meer mee naar huis genomen, wat nu is weggegooid. Voelt altijd een beetje dubbel. Ik gooi vaak mijn 'had ik mijn tupperware bakjes' maar mee opmerking 'erin', als soort van geintje. Maar misschien moet ik ze gewoon maar bij me hebben.

Hoever gaan jullie in het 'redden' en meenemen van overgebleven eten?

Update: 20/12/13 Kijk eens een 'foodiebag' Dat vind ik wel een superinitiatief. 

Reacties

  1. Het ligt eraan, in de familiekring heb ik er totaal geen moeite mee, bij vriendinnen ook niet. Maar in een 'professionele setting' merk ik wel dat ik het lastig vind. Ik denk dat bij mij dan nog sterker overheerst van 'het is niet van mij, dus ik kan het ook niet claimen', dan 'het wordt weggegooid, dat is zonde'. Ik vind het wel zonde, maar heb dan meer het gevoel dat ik er niet zo ineens tussen kan springen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zou dat dus niet durven te vragen terwijl ik het ook zonde zou vinden om al dat lekkere eten weg te gooien. Knap dat je dat dan toch doet.
    Bij het kerstdiner van DL was alles door de kleuters opgegeten. Dus daar werd gelukkig niks weggegooid.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hee nog niemand gereageerd was ik juist benieuwd naar. Ik neem graag restje mee en zie het toch ook steeds mee om me heen gebeuren. Gisteren kreeg ik toevallig van de buren kwart ovenschotel die ze overhadden van hun maaltijd, wij eten later en het kon ook heel goed bij de kippekluifjesresten die ik al uit de vriezer had gehaald.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ga nooit 'ergens' eten dus kan geen overgebleven eten meenemen maar ik zou het er toch ook moeilijk mee hebben als ik zou zien dat een ander eten weggooit. Ik gooi nooit eten weg, werk alle restjes op want ik vind het zonde om eten weg te gooien....liesbet

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik haat t als er eten weggegooid word, zelfs als ik t op TV zie gebeuren in een film ofzo krijg ik kromme tenen, erg he. Als ik stukken paprika of andere groente of fruit in prullebak zie liggen pak ik t er lekker uit voor mijn konijnen en cavia's. Lag een tijdje geleden ahld onder een geparkeerde auto omdat daar een heerlijk appeltje lag voor hen. Haha toch zonde???Dan maar voor gek liggen hoor maakt me niet uit. Ook in restaurant kan ik als ze komkommer of iets anders aan t schillen zijn vragen mag ik dat hebben. Tja mijn man schaamt zich diep, heel diep zelfs voor mij maar he, ik rook niet. fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hihi ik moest nogal lachen om dat een na laatste zinnetje! ik zou het juist erg stoer vinden wanneer ik iemand dit zag doen.

      Verwijderen
  6. Als we bij de chinees uit eten gaan dan vraag ik of ze het in kunnen pakken , maar in andere restaurants in Nederland zeggen ze vaak nee. Als we in Roemeniƫ zijn wordt het vaak al gevraagd of ze het in moeten pakken , het is daar heel gewoon . Eten weggooien is verschrikkelijk. We eten dan ook regelmatig kliekjes en waarom ook niet :)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oeps... ik verwijderde per ongeluk de reactie
    Germa Schaveling heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Eten zomaar weggegooid" achtergelaten:

    Ik vind het ook vreselijk als er eten wordt weggegooid. We hebben vaak restjes van de lunch van manlief opgegeten. De rest wou dat absoluut niet hebben. Ik vind dat echt van de zotte om goed eten weg te gooien. Dat gebeurd hier dan ook zelden. Kliekjes kan je heel goed de volgende dag bij de lunch opeten.
    Wij hebben in de herfst bij de appelboom naar gave appels gezocht en nog wat bij geplukt uit de boom. Daar hebben we een aantal potten appelcompote van kunnen maken. Er werd verder door de jeugd alleen maar mee gegooid!Daar is eten niet voor naar mijn idee.
    Wel zou ik het inderdaad lastig vinden om er om te vragen bij een "zakelijk gebeuren". Fijne feestdagen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hier in Servie, is het een goede gewoonte dat er na een feest alle bediende de resten meekrijgen. Toevallig hadden mijn man en ik er vanmiddag een discussie over dat we volgende keer dat we wat organiseren moeten zorgen dat we voldoende plastic bakjes hebben, zodat het meteen in gepakt kan worden .Waar wij wonen zou niemand eten weg gooien. Ook fijne feestdagen

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ik zie regelmatig dat er op mijn werk eten weggegooid word en als het even kan neem ik dat mee naar huis,soms is het nog eetbaar voor onszelf en soms zoals gisteren is het brood dat niet meer echt lekker is ,maar waar de vogels buiten nog wel blij mee zijn ,net als met de appels die ik regelmatig in de prullenbak vind en waar nog geen hap uitgenomen is ,op het pand waar ik eerst werkte werd er altijd gevraagd wie er eten dat over was mee wou nemen , dat vond ik altijd een goede zaak, waar ik nu werk mag je het eigenlijk niet meenemen,maar als ik de kans krijg doe ik het toch,want als je ziet hoeveel er weggegooid word,laatst zelfs 6 complete pizzas ,de dozen waren niet eens open geweest, gewoon schofterig ,zeker als je weet dat er bij dat bedrijf mensen weg moeten wegens bezuinigingen en het weggooien van eten in grote hoeveelheden gebeurt zeer regelmatig en dat is dan alleen nog maar op mijn afdeling, dus maar 1 van de 10 afdelingen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. ik kan er ook niet tegen wanneer er eten wordt weggegooid. Ik kom uit een gezin waar alle etensresten werden weggeflikkerd, of wanneer iets over de datum was, het direct wegging. Later kwam ik mijn man tegen, die uit een tegenovergesteld gezin kwam. Ik moest daar eerst aan wennen, maar inmiddels dik 10 jaar later, ben ik het zo met ze eens. Het is zo zonde..en dan te bedenken dat ik vlakbij een voedselbank woon.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als alles kan, wat kies je dan?

Het is al bijna weer lente Tsjonge, de eerste weken van het nieuwe jaar zijn voorbij gevlogen. Heb je: je woord van het jaar je vision board je mindmap je wensen en doelen etc. etc. allemaal al in kaart gebracht :)  Ik ga mijn 'vision board' tekenen. Mijn woord van het jaar is: AVONTUUR Cursus- en challenge verknettering Het einde van 2023 en het begin van 2024 merkte ik dat ik in mijn eigen 'valkuil' stapte.  Want ik meldde mij voor de ene na de andere cursus en challenge aan. In plaats van ontspannen te kiezen voor hetgeen ik echt zin had om te doen. Vorige week luisterde en keek ik op 1,5 keer de snelheid '6 van 12 Masterclasses' die ruim 2 uren duurden. Hai... Ik raakte op een gegeven moment zo geĆÆrriteerd van mijn eigen gedrag. Want, ja, hele interessante informatie. Maar nee, niet mijn stijl van 'les geven en zakendoen'. Maar 'iedereen' die de stappen had gevolgd was 'zo succesvol'. Alleen als je 1 ding zou kiezen en het hele plan z...

Het start met 1 euro

Alle begin is... Wat heb jij vroeger meegekregen aan het einde van de uitspraak, alle begin is... Bij mij was 'moeilijk'. Vaak is iets nieuws doen natuurlijk ook wel lastig, of moeilijk, om maar even bij dat woord te blijven. Vorig jaar (haha, zo leuk om dat te zeggen) las ik een mooi boek, over geld en geldzaken. Ik moest er zelfs om/van/door huilen. Binnenkort zal ik de foto's en redenen van het huilen beschrijven.  Even terug naar het begin. Dit jaar beginnen was niet zo moeilijk. M. en ik waren oudejaarsavond bij mijn ouders. Hapje gegeten, gekaart en geknobbeld. We moesten ons haasten om de fles met bubbels op tijd open te krijgen voor het twaalf uur was. Dus 1 januari was begonnen voor we het wisten. De plannen voor dit jaar Nou, ik heb ongeveer tigduizend plannen. Net als ieder jaar. Ik heb mijn agenda van 2023 vandaag lekker doorgebladerd. Altijd weer bijzonder om te zien wat er in een jaar allemaal kan gebeuren. Wat ik zou doen met een miljoen euro? De theezakjes v...

Schrik niet, een nieuwe blogpost na bijna een jaar

Eens even kijken of ik het nog kan, bloggen :) Een welkom terug aan mijzelf, haha. In oktober van dit jaar maakte ik een fout met mijn mailinglijst. Ik zette wat terug/recht/anders op mijn verzendlijst. En floep... Ruim 100 mensen kregen een mail die je normaal alleen krijgt bij het aanmelden. Omdat ik ook op mijn eigen mailinglijst sta, zag ik het. Heeeeel slordig natuurlijk. Maar het leverde wel een aantal leuke reacties via de mail op. Wat mijn blogs mensen gebracht heeft aan (geld) inspiratie. Zo leuk om te lezen. Dus ik dacht, ik waag gewoon nog een blogpoging. In deze wereld vol met snelle filmpjes, hou ik zelf ook van gewoon iets lezen. En ik denk dat er meer mensen zijn. Klusserdeklus De maand november stond vooral in het teken van klussen. Onze dochter heeft een huurwoning gekregen. De staat van de woning liet iets te wensen over. Gelukkig deed de woningbouw niet moeilijk over de verzoeken. Desondanks waren er nog heel wat liters saus en verf nodig om het naar eigen smaak af t...