Doorgaan naar hoofdcontent

Ontmoet Walter

Walter de walvis is een beetje overbelicht. In 10 minuten een blogje schrijven omdat de spaghetti bijna klaar is en ik nog geen fotootje had is de oorzaak... Walter krijgt nog een 'stopje' en dan gaat ie maandag weer mee, want hij is door mij gehaakt voor een collega slash vriendin.

Nou waar zou ik allemaal over bloggen.... (gauw gekeken bij mijn blog van gisteren). Mijn mobielloze dag. Dat was gisteren. In de trein kwam ik erachter dat mijn mobiel nog thuis aan de lader lag. Jeetje, dat voelde vreemd. Kreeg gewoonweg een beetje ontwenningsverschijnselen. Had ook geen haakwerk bij me. Gelukkig wel een boek, dus heb ik in de trein gelezen. In de pauze wat tijdschriften gekocht in plaats van met manlief te bellen. (Wat ik aan belkosten heb uitgespaard heb ik dus vijfvoudig aan tijdschriften uitgegeven). Bij thuiskomst bleek ik helemaal niet gebeld of gesmst. (Zo populair ben ik dus niet). Het enige was dat ik niet heb getwitterd. Maar daar heeft bijna niemand iets aan gemist. Nu was ik in 1994 er al vroeg bij met een eerste mobiel op het Nederlandse Mobiele Telefoonnet. Zonder display, kostte fl. 100,- per maand aan abonnement. Gekocht destijds bij de V&D. Maar dat ik dus zo telefoonafhankelijk ben, viel me een beetje tegen van mezelf.

Dan, Parijs. We gaan naar Eurodisney. Jippie. Heb mijn autoverzekering omgezet, koop er voor een klein bedrag een draagbare DVD recorder bij. Dan heeft kindlief tenminste wat te doen onderweg. (Ze wordt misselijk van lezen en computerspelletjes. Hopelijk niet van tv kijken). Heel misschien gaan we met de trein. Prijstechnisch onvoordeliger. Tijdstechnisch wel lekker. Bij mijn schoonouders vrijwel voor de deur opstappen en 3 uur en 9 minuten later in Parijs zijn. Zoeken we nog even uit. Want van daaruit moeten we nog een stukje verder.

De dampende spaghetti wordt nu door manlief op tafel gezet, dus tot zover de update.

Reacties

  1. is wel vreemd zo zonder gsm...zou ik ook hebben, vooral voor de scholen van de kinderen...die zouden kunnen bellen...brrr...
    en disneyland is leuk, met de trein of de auto, maakt niet uit, zolang je maar naar disneyland gaat, veel plezier!
    xje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zeg vaak: "ik heb geen relatie met mijn gsm en daar ben ik blij om!";

    Soms ben ik hem een hele dag "kwijt", maar mis hem niet. Dan komt manlief thuis en zegt: "ik heb je tig keren proberen bellen. Waarom heb je eigenlijk een gsm?" Dan zit hij in een jaszak aan de kapstok of hij ligt nog boven of in de auto.

    En Walter is een beauty.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oeh, wat leuk, Eurodisney!!
    Praktisch-technisch is de trein natuurlijk ook beter. Geen gedoe met de weg kwijtraken, echtelijke ruzies daarom. In de trein is er tijd voor een gesprek, spelletje, lijkt me een stuk relaxter!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als alles kan, wat kies je dan?

Het is al bijna weer lente Tsjonge, de eerste weken van het nieuwe jaar zijn voorbij gevlogen. Heb je: je woord van het jaar je vision board je mindmap je wensen en doelen etc. etc. allemaal al in kaart gebracht :)  Ik ga mijn 'vision board' tekenen. Mijn woord van het jaar is: AVONTUUR Cursus- en challenge verknettering Het einde van 2023 en het begin van 2024 merkte ik dat ik in mijn eigen 'valkuil' stapte.  Want ik meldde mij voor de ene na de andere cursus en challenge aan. In plaats van ontspannen te kiezen voor hetgeen ik echt zin had om te doen. Vorige week luisterde en keek ik op 1,5 keer de snelheid '6 van 12 Masterclasses' die ruim 2 uren duurden. Hai... Ik raakte op een gegeven moment zo geĆÆrriteerd van mijn eigen gedrag. Want, ja, hele interessante informatie. Maar nee, niet mijn stijl van 'les geven en zakendoen'. Maar 'iedereen' die de stappen had gevolgd was 'zo succesvol'. Alleen als je 1 ding zou kiezen en het hele plan z...

Het start met 1 euro

Alle begin is... Wat heb jij vroeger meegekregen aan het einde van de uitspraak, alle begin is... Bij mij was 'moeilijk'. Vaak is iets nieuws doen natuurlijk ook wel lastig, of moeilijk, om maar even bij dat woord te blijven. Vorig jaar (haha, zo leuk om dat te zeggen) las ik een mooi boek, over geld en geldzaken. Ik moest er zelfs om/van/door huilen. Binnenkort zal ik de foto's en redenen van het huilen beschrijven.  Even terug naar het begin. Dit jaar beginnen was niet zo moeilijk. M. en ik waren oudejaarsavond bij mijn ouders. Hapje gegeten, gekaart en geknobbeld. We moesten ons haasten om de fles met bubbels op tijd open te krijgen voor het twaalf uur was. Dus 1 januari was begonnen voor we het wisten. De plannen voor dit jaar Nou, ik heb ongeveer tigduizend plannen. Net als ieder jaar. Ik heb mijn agenda van 2023 vandaag lekker doorgebladerd. Altijd weer bijzonder om te zien wat er in een jaar allemaal kan gebeuren. Wat ik zou doen met een miljoen euro? De theezakjes v...

Schrik niet, een nieuwe blogpost na bijna een jaar

Eens even kijken of ik het nog kan, bloggen :) Een welkom terug aan mijzelf, haha. In oktober van dit jaar maakte ik een fout met mijn mailinglijst. Ik zette wat terug/recht/anders op mijn verzendlijst. En floep... Ruim 100 mensen kregen een mail die je normaal alleen krijgt bij het aanmelden. Omdat ik ook op mijn eigen mailinglijst sta, zag ik het. Heeeeel slordig natuurlijk. Maar het leverde wel een aantal leuke reacties via de mail op. Wat mijn blogs mensen gebracht heeft aan (geld) inspiratie. Zo leuk om te lezen. Dus ik dacht, ik waag gewoon nog een blogpoging. In deze wereld vol met snelle filmpjes, hou ik zelf ook van gewoon iets lezen. En ik denk dat er meer mensen zijn. Klusserdeklus De maand november stond vooral in het teken van klussen. Onze dochter heeft een huurwoning gekregen. De staat van de woning liet iets te wensen over. Gelukkig deed de woningbouw niet moeilijk over de verzoeken. Desondanks waren er nog heel wat liters saus en verf nodig om het naar eigen smaak af t...