Doorgaan naar hoofdcontent

Straatkrantverkoper

Onder het motto, lekker stel, je kent ze wel, is manlief gisteren door zijn rug gegaan. Met het stofzuigen. Ineens hoorde ik hem @##$$%%^&%%$$$.... zeggen of zoiets. Hij heeft er ongeveer 20 minuten over gedaan om vanuit de huiskamer op bed te gaan liggen. (En nee, zo groot is ons huis niet). 

Tuurlijk had ik met hem te doen, maar ik moest ook wel een beetje lachen. Ik bedoel, wat een smoes om niet te hoeven stofzuigen. Had hij ook gewoon kunnen zeggen :)

Vandaag was hij de hele dag thuis en bedlegerig. Morgen gaat hij wel weer aan het werk. Bij hem op het werk zijn er wekelijks een aantal stoelmasseurs. Dat is goed geregeld. Ik heb voor de helft gewerkt. Vanuit mijn rug is het in mijn bil geschoten. (Ik hoop dat het binnenkort in mijn dikke teen zit :)) Was ietwat te optimistisch om te zeggen dat ik morgen de hele dag zou werken. Zit technisch lukt dat nog niet zo goed.

Maar om over mijn onderwerp te schrijven. De "straatkrantverkoper". Ik zag hem in het winkelcentrum. Zijn vaste plek is bij de Albert Heijn. En ik koop altijd de straatkrant en geef hem dan 3,50 euro extra. Maar nu had ik geen contant geld in mijn portemonnee. Dus heb ik op de heenweg alleen maar naar hem gezwaaid. En heb ik onderweg naar de auto niet meer omgekeken. En nu voel ik mij toch wel bezwaard. Ik weet dat hij drie kinderen heeft, in Roemeniƫ. Twee zoons en een dochter. Zijn vrouw woont daar met de kinderen. Zijn moeder is onlangs overleden. Hij woont in NL in een caravan. Hij spaart al zijn geld om eens in de zoveel tijd weer naar zijn vrouw en kinderen te kunnen. En nu is het extra koud, het is bijna kerst en ik "negeer" hem.... (oh, laat ik mezelf nog meer schuldgevoel aanpraten, slim van me). Maargoed, ik maak het binnenkort wel goed. Krijgt ie een kerstbonus. Koopt een van jullie wel eens een straatkrant?

Reacties

  1. Ik kocht wel eens een straatkrant. Je weet wel, het initiatief om mensen die, in Nederland, door wat voor reden dan ook dakloos zijn geworden en met behulp van deze inkomsten de eerste stappen zetten naar een gewoon bestaan. Een vast adres, misschien weer eens een baantje. Die mensen gun ik graag een paar van mijn centen, en als dat doormiddel van een krantje gaat: prima.

    Maar wat ik zeker nooit (lees: NOOIT!) doe, is het kopen van een straatkrant van mensen die uit het buitenland komen en bewust hier een -al dan niet semi- zwervend bestaan gaan leiden om hier geld te verdienen en dat weer naar het buitenland te voeren. Deze mensen verdringen hiermee de Nederlandse daklozen die proberen een bestaan op te bouwen door de Riepe te verkopen. De straatkrant is wat dat betreft de straatkrant niet meer.

    Ik heb geen enkel bezwaar tegen gastarbeiders of -op zijn tijd- een accordeonspelende Roemeen bij de plaatselijke super, maar de straatkrant is niets meer geworden dan een actief bedelmiddel voor mensen die niet tot de doelgroep behoren.

    Zo, tot zover mijn politiek geengageerde reactie op de vroege ochtend. Sterkte met je rug ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja.

    Hier is het altijd dezelfde meneer ook. Maar ik heb nog nooit met hem gesproken.

    EĆ©n keer in de maand geef ik hem iets en krijg ik de krant.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. OOOOOOO ik voel me hopeloos, vond het altijd maar bedelaars vervelende mensen. Zonder over de persoon na te denken.... Ga mijn leven beteren, volgende keer koop ik een krantje!!
    Het blog brengt echt het beste bij me naar boven.
    Groetjes van zonnestraal

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Over de Riepe gesproken;Nederlandse straatkrantverkopers zijn op Ć©Ć©n hand te tellen. Niet omdat ze verdrongen worden door bijv. Roma maar omdat er weinig mensen zin hebben om in de kou de straatkrant te gaan verkopen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nee, aan nederlandse straatkrantverkopers wil ik dit nog wel doen. Bij ons staan man en vrouw afwisselend met dit krantje. En 's avonds stappen ze in de grote auto met bulgaars kenteken. Hoe arm zijn ze dan? Ik denk dat ze een riant inkomen krijgen van mensen die het zo zielig vinden. Ik denk dat zij meer verdienen dan de medewerkers in de albert heijn. Ik dacht toch echt dat het de bedoeling was voor de echte dak en thuislozen uit NEDERLAND. Dit zijn economische vluchtelingen, dit dankzij de open grenzen. Moeten wij dan maar in Bulgarije op straat gaan staan schooieren? Nee, ik vind het ronduit absurd. Ze hebben ook de keuze om daar iets op te bouwen, maar liever gaan ze naar luilekkerland om het makkelijk te verdienen. En die AUTO snap ik al helemaal niet!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als alles kan, wat kies je dan?

Het is al bijna weer lente Tsjonge, de eerste weken van het nieuwe jaar zijn voorbij gevlogen. Heb je: je woord van het jaar je vision board je mindmap je wensen en doelen etc. etc. allemaal al in kaart gebracht :)  Ik ga mijn 'vision board' tekenen. Mijn woord van het jaar is: AVONTUUR Cursus- en challenge verknettering Het einde van 2023 en het begin van 2024 merkte ik dat ik in mijn eigen 'valkuil' stapte.  Want ik meldde mij voor de ene na de andere cursus en challenge aan. In plaats van ontspannen te kiezen voor hetgeen ik echt zin had om te doen. Vorige week luisterde en keek ik op 1,5 keer de snelheid '6 van 12 Masterclasses' die ruim 2 uren duurden. Hai... Ik raakte op een gegeven moment zo geĆÆrriteerd van mijn eigen gedrag. Want, ja, hele interessante informatie. Maar nee, niet mijn stijl van 'les geven en zakendoen'. Maar 'iedereen' die de stappen had gevolgd was 'zo succesvol'. Alleen als je 1 ding zou kiezen en het hele plan z...

Het start met 1 euro

Alle begin is... Wat heb jij vroeger meegekregen aan het einde van de uitspraak, alle begin is... Bij mij was 'moeilijk'. Vaak is iets nieuws doen natuurlijk ook wel lastig, of moeilijk, om maar even bij dat woord te blijven. Vorig jaar (haha, zo leuk om dat te zeggen) las ik een mooi boek, over geld en geldzaken. Ik moest er zelfs om/van/door huilen. Binnenkort zal ik de foto's en redenen van het huilen beschrijven.  Even terug naar het begin. Dit jaar beginnen was niet zo moeilijk. M. en ik waren oudejaarsavond bij mijn ouders. Hapje gegeten, gekaart en geknobbeld. We moesten ons haasten om de fles met bubbels op tijd open te krijgen voor het twaalf uur was. Dus 1 januari was begonnen voor we het wisten. De plannen voor dit jaar Nou, ik heb ongeveer tigduizend plannen. Net als ieder jaar. Ik heb mijn agenda van 2023 vandaag lekker doorgebladerd. Altijd weer bijzonder om te zien wat er in een jaar allemaal kan gebeuren. Wat ik zou doen met een miljoen euro? De theezakjes v...

Schrik niet, een nieuwe blogpost na bijna een jaar

Eens even kijken of ik het nog kan, bloggen :) Een welkom terug aan mijzelf, haha. In oktober van dit jaar maakte ik een fout met mijn mailinglijst. Ik zette wat terug/recht/anders op mijn verzendlijst. En floep... Ruim 100 mensen kregen een mail die je normaal alleen krijgt bij het aanmelden. Omdat ik ook op mijn eigen mailinglijst sta, zag ik het. Heeeeel slordig natuurlijk. Maar het leverde wel een aantal leuke reacties via de mail op. Wat mijn blogs mensen gebracht heeft aan (geld) inspiratie. Zo leuk om te lezen. Dus ik dacht, ik waag gewoon nog een blogpoging. In deze wereld vol met snelle filmpjes, hou ik zelf ook van gewoon iets lezen. En ik denk dat er meer mensen zijn. Klusserdeklus De maand november stond vooral in het teken van klussen. Onze dochter heeft een huurwoning gekregen. De staat van de woning liet iets te wensen over. Gelukkig deed de woningbouw niet moeilijk over de verzoeken. Desondanks waren er nog heel wat liters saus en verf nodig om het naar eigen smaak af t...