Echte post met verrassingen

Het voordeel van deze dagen voor kerst vind ik dat we veel echte post ontvangen. En ik ben dol op echte post. Zit wel met het dilemma, wat te doen met de mensen die ik geen kaart heb gestuurd? Alsnog een kaart sturen of het gewoon zo laten? Ik slaap er nog een nachtje over. 

Ik had nog niet verteld dat ik van de straatkrantverkoper een kerstkaart kreeg, afgelopen vrijdag. "Voor jou" zei hij. Vond ik zo lief.

Vandaag zat er een soort van verrassing bij de post. Ik wist dat ik het zou krijgen, ook wat, maar hoe en wanneer het zou komen dat wist ik niet. Nu is het er. (Ook zo lief, P, bedankt). En ik vind het spannend om er mee te beginnen. 

Want ik wilde het al heel lang en nu heb ik het dus. Het rare van krijgen wat ik wil, is dat ik er dan vaak niet mee ga doen wat ik van tevoren allemaal bedacht had dat ik er mee zou doen. Ben ik nog te volgen? De spanning en het hebben van verwachtingen, erover fantaseren vind ik misschien wel het leukst. 

Als ik het dan heb/koop/krijg leg ik mezelf een verplichting op er daadwerkelijk iets mee te MOETEN doen. Want anders heb ik het voor niets gekocht of gekregen. En aangezien ik heel goed ben in moeten, voor mezelf dan, maak ik het mezelf lastig om ergens gewoonweg spontaan mee aan de slag te gaan. 

Schreef laatst al over het streberige gedrag van mezelf. Voegt niets toe hoor. Ik heb alleen mezelf ermee. En vaak ook mijn omgeving. (Lees man- en kindlief). Maargoed. In de categorie goede voornemens, heb ik een heleboel goede voornemens. Zelfs het voornemen om geen voornemen te hebben. (Voor de rest gaat het goed hoor met mij). Twijfels heb ik ook, wel of niet een ook nog een creablog en een budgetblog? 

Wel of niet een tweede auto? 24 uur per week blijven werken of terug naar 20? Een nieuwe zaak beginnen? Een boek (of e-book) gaan schrijven? Opnieuw workshops gaan geven? Gaan verdiepen in beleggen? Ach ach ach, af en toe word ik helemaal gek van mezelf. Gelukkig heb ik morgen een vrije dag. (Wat nou vrij denk ik ondertussen. Kind uit logeren brengen in Deventer, huis schoon/opgeruimd voor het oog van het nederlands volk, boodschappen voor de kerstdagen en de dagen daarna in huis halen, cadeautjes voor de familie en 's avonds nog weer terug vanuit Deventer naar huis). 

Voor dat iemand zich misschien zorgen maakt. Hoeft niet. Het is niet de periode van de maand. Wel die van het jaar. Tijd voor bezinning en rust. Wat op een of andere manier in combinatie met deze periode bij mij niet werkt.

Gelukkig is het gauw januari. Er staan leuke dingen op de agenda. Twee workshops. Een betaalde en een gratis. Geen workshops die ik geef hoor, wel die ik ga volgen. Ik ga helpen als vrijwilliger bij Resto van Harte op een avond. We hebben een feest van mijn werk met optredens van "beroemde" artiesten. Presentatie van de studie van kindlief over kleuren. (Ze loopt vóór qua leren etcetera. Dus mocht ze een extra project doen, dat gaat ze in januari presenteren op school. Vind ik zo gaaf -trotse moeder-). Ik zal de tijd niet voorbij wensen, al zou ik het niet erg vinden hoor, als het ineens 5 januari zou zijn. Ik doe een poging om ook nu te genieten, zonder dat ik dat "moet" van mezelf.